Lezersrecensie
Verjaardagen vol sterren
Depressies vormen een uitdaging in de literatuur. Hoe ga je die vormgeven zonder deze neerslachtigheid bij naam te noemen? Erlend Loe laat zijn hoofdpersoon in zijn onderhoudende roman Naïef. Super onder andere lijstjes maken van wat hij wel of niet leuk vindt. In Deborah Levy’s boek Augustusblauw stopt een pianiste abrupt met haar carrière om af te dwalen naar het verleden. Sara Baume zonderde in Zevenduizend eiken haar hoofdpersoon af in haar oma’s huis, waar ze met verbazing de wereld om zich heen bestudeert.
Een glaasje om de dag door te komen
Ook Mieko Kawakami isoleert haar hoofdpersoon, weliswaar in eigen huis. Het huis staat in Tokio. Fuyuko, een vrouw van in de dertig heeft haar baan opgezegd, waar ze onder andere werd gepest door collega’s omdat ze erg op zichzelfwas. Nu is ze als zelfstandige begonnen met thuis boeken persklaar te maken voor een grote uitgeverij. Haar contactpersoon is Hijiri, een beeldschone vrouw, die altijd tiptop is gekleed, in tegenstelling tot Fuyuko, die over haar eigen spiegelbeeld in een winkelruit opmerkt dat ze er als een slons uitziet.
Fuyuko hoeft geen mensen meer om zich heen, ook al is ze blij met de aandacht en af en toe een bezoekje van Hijiri. Die zorgt ervoor dat ze meer dan genoeg werk krijgt. Dus verdeelt Fuyuko haar tijd tussen haar bureau en de ijskast, waaruit ze soms wat eet en heel wat drank te voorschijn haalt. Gewoon een glaasje bier of saké om wat moed te verzamelen om de dag door te komen.
De onderwijzer
Op een dag raakt Fuyuka geïntrigeerd door reclamefolders die zich tijdens een dagje slenteren door de stad hebben verzameld in haar handtas. Een ervan kondigt een overweldigend aantal cursussen aan. Ze besluit om naar het culturele centrum te gaan waar de lessen worden gegeven, ze drinkt zich eerst wat moed in en zo ontmoet ze Mitsutsuka. Hij is een leraar van in de 50 die geanimeerde gesprekken met Fuyuka aangaat. Ze raakt langzaam maar zeker onder de indruk van deze kalme onderwijzer en gaat hem steeds vaker zien in de kroeg, waar hij kennelijk regelmatig komt.
In de simpele beschrijvingen van Fuyuka’s leven, waarin ze nerveus de uren gaat aftellen wanneer ze weer een afspraak met Mitsutsuka heeft, zien we hoe neurotisch ze kan zijn. Haar onzekerheid druipt van de pagina’s en in de onderhoudende gesprekken met Hijiri en Mitsutsuka verschuilt ze zich achter een ontwapenende naïviteit. Ook al groeit haar zelfvertrouwen, zeker wanneer ze met Hijiri is. Maar het is voornamelijk de drank die haar op de been houdt.
Grenzen overgaan
Mieko Kawakami weet precies hoe ze met de dagelijkse handelingen van Fuyuka een depressie moet beschrijven en die blijft in het centrum van het verhaal. Van Hijiri en Mitsutsuka krijgen we geen echte hoogte. Het is lang niet duidelijk welke rol zij spelen, wat een zekere spanning in het verhaal geeft. Hoe vreemd Fuyuka soms overkomt, als lezer heb je de neiging om haar aan te moedigen om grenzen over te gaan en sluit je haar in je hart.
Dit is een roman over onzekerheid, eenzaamheid, depressie en vriendschap, een verhaal dat je raakt, daar er zoveel valt te herkennen in Fuyuko. Ook al is ze een Japanse en zullen er in Tokio heel wat eenzame mensen wonen, onzekerheid is universeel.
Sterke roman
In Kawakami’s laatste roman Het gele huis neemt de schrijfster zeer veel pagina’s de tijd om uit de doeken te doen hoehet onzekere leven van de minderjarige Hana langs de zelfkant van Tokio schuurt. In tegenstelling tot deze roman, Alle geliefden van de nacht, een vroeger werk van Kawakami uit 2011. Die is veel compacter, waardoor het verhaal meer kracht uitstraalt. Mieko Kawakami kreeg diverse Japanse prijzen voor haar werk, maar niet voor Alle geliefden van de nacht. Terwijl dit toch een sterke roman is die veel mensen zal aanspreken, vooral lezers die van Sara Baume houden en van Japanse literatuur.
Mieko Kawakami – Alle geliefden van de nacht (Subete mayonaka no koibitotachi, vert. Maria Smolders), Wereldbibliotheek 2024
Deze bespreking is ook geplaatst in Smitakis Boekenlust, mét leestips: https://smitakisboekenlust.com/mieko-kawakami-alle-geliefden-van-de-nacht/
Een glaasje om de dag door te komen
Ook Mieko Kawakami isoleert haar hoofdpersoon, weliswaar in eigen huis. Het huis staat in Tokio. Fuyuko, een vrouw van in de dertig heeft haar baan opgezegd, waar ze onder andere werd gepest door collega’s omdat ze erg op zichzelfwas. Nu is ze als zelfstandige begonnen met thuis boeken persklaar te maken voor een grote uitgeverij. Haar contactpersoon is Hijiri, een beeldschone vrouw, die altijd tiptop is gekleed, in tegenstelling tot Fuyuko, die over haar eigen spiegelbeeld in een winkelruit opmerkt dat ze er als een slons uitziet.
Fuyuko hoeft geen mensen meer om zich heen, ook al is ze blij met de aandacht en af en toe een bezoekje van Hijiri. Die zorgt ervoor dat ze meer dan genoeg werk krijgt. Dus verdeelt Fuyuko haar tijd tussen haar bureau en de ijskast, waaruit ze soms wat eet en heel wat drank te voorschijn haalt. Gewoon een glaasje bier of saké om wat moed te verzamelen om de dag door te komen.
De onderwijzer
Op een dag raakt Fuyuka geïntrigeerd door reclamefolders die zich tijdens een dagje slenteren door de stad hebben verzameld in haar handtas. Een ervan kondigt een overweldigend aantal cursussen aan. Ze besluit om naar het culturele centrum te gaan waar de lessen worden gegeven, ze drinkt zich eerst wat moed in en zo ontmoet ze Mitsutsuka. Hij is een leraar van in de 50 die geanimeerde gesprekken met Fuyuka aangaat. Ze raakt langzaam maar zeker onder de indruk van deze kalme onderwijzer en gaat hem steeds vaker zien in de kroeg, waar hij kennelijk regelmatig komt.
In de simpele beschrijvingen van Fuyuka’s leven, waarin ze nerveus de uren gaat aftellen wanneer ze weer een afspraak met Mitsutsuka heeft, zien we hoe neurotisch ze kan zijn. Haar onzekerheid druipt van de pagina’s en in de onderhoudende gesprekken met Hijiri en Mitsutsuka verschuilt ze zich achter een ontwapenende naïviteit. Ook al groeit haar zelfvertrouwen, zeker wanneer ze met Hijiri is. Maar het is voornamelijk de drank die haar op de been houdt.
Grenzen overgaan
Mieko Kawakami weet precies hoe ze met de dagelijkse handelingen van Fuyuka een depressie moet beschrijven en die blijft in het centrum van het verhaal. Van Hijiri en Mitsutsuka krijgen we geen echte hoogte. Het is lang niet duidelijk welke rol zij spelen, wat een zekere spanning in het verhaal geeft. Hoe vreemd Fuyuka soms overkomt, als lezer heb je de neiging om haar aan te moedigen om grenzen over te gaan en sluit je haar in je hart.
Dit is een roman over onzekerheid, eenzaamheid, depressie en vriendschap, een verhaal dat je raakt, daar er zoveel valt te herkennen in Fuyuko. Ook al is ze een Japanse en zullen er in Tokio heel wat eenzame mensen wonen, onzekerheid is universeel.
Sterke roman
In Kawakami’s laatste roman Het gele huis neemt de schrijfster zeer veel pagina’s de tijd om uit de doeken te doen hoehet onzekere leven van de minderjarige Hana langs de zelfkant van Tokio schuurt. In tegenstelling tot deze roman, Alle geliefden van de nacht, een vroeger werk van Kawakami uit 2011. Die is veel compacter, waardoor het verhaal meer kracht uitstraalt. Mieko Kawakami kreeg diverse Japanse prijzen voor haar werk, maar niet voor Alle geliefden van de nacht. Terwijl dit toch een sterke roman is die veel mensen zal aanspreken, vooral lezers die van Sara Baume houden en van Japanse literatuur.
Mieko Kawakami – Alle geliefden van de nacht (Subete mayonaka no koibitotachi, vert. Maria Smolders), Wereldbibliotheek 2024
Deze bespreking is ook geplaatst in Smitakis Boekenlust, mét leestips: https://smitakisboekenlust.com/mieko-kawakami-alle-geliefden-van-de-nacht/
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van smitaki3
Gesponsord
Het persoonlijke oorlogsverhaal van Edith Eger uit de internationale bestseller De keuze.
