Lezersrecensie
Het zomerkamp
De Guatemalteekse schrijver Eduardo Halfon heeft zo’n rijke en gevarieerde achtergrond dat hij die tot zijn handelsmerk heeft gemaakt voor zijn boeken. Hij werd in 1971 geboren in Guatemala Stad, hij had een Poolse grootvader die Auswitsch overleefde, terwijl zijn andere grootvader uit Libanon kwam. Deels groeide hij op in zijn geboorteland en deels in Amerika. Als wereldburger woonde hij dan weer hier, dan weer daar.
Zijn talrijke boeken zijn omzwervingen langs de grenzen van zijn eigen geschiedenis en die van zijn fantasie waarin alles rondom zijn identiteit schuurt. En hij is steevast eigen verteller. Net zoals in zijn nieuwste roman Tarantula, dat het verhaal is van een jeugdkamp waar zijn ouders hem heen stuurde om hem bewust te maken van zowel zijn Guatemalteekse als ook zijn joodse afkomst.
Nepconcentratiekamp
Het gezin Halfon woonde in Amerika en de ouders besloten dat het goed voor Eduardo en zijn broertje zou zijn om wat meer over hun afkomst te ontdekken, dus werden de jongens naar een joods zomerkamp in Guatemala gestuurd. Ze wisten niet dat het een soort nepconcentratiekamp voor kinderen was, geleid door ene Samuel Blum, die alleen maar angst en nog erger veroorzaakte. En een trauma voor Eduardo.
Berlijn
Jaren later, wanneer Eduardo getrouwd en een zoontje heeft, verblijft hij als gastschrijver in Berlijn en verneemt dat Samuel Blum ook in deze stad is. Een ontmoeting blijft niet uit. Het ongemakkelijke gesprek tussen de heren vindt plaats in een slonzig, donker etablissement dat iets weg had van een Thais hoerenhuis.
Na wat algemeenheden bombardeert Eduardo Samuel Blum met vragen over het verleden. Wat waren in vredesnaam zijn beweegredenen om kleine kinderen zulke schrik aan te jagen? Ondertussen duiken we het zomerkamp in, wat er toen gebeurde en hoe het afliep met Eduardo en het kamp. En vermengen de herinneringen zich met de jaren. Samuel Blum laat zich niet makkelijk in zijn kaarten kijken, maar Eduardo krijgt een beetje door uit welke hout deze man is gesneden.
Unieke stem
Hoewel Eduardo Halfon duidelijk een joodse schrijver is en hij zeker ook de geschiedenis met zich mee zeult, gaan zijn boeken inhoudelijk niet te veel in op joodse tradities. Het gaat over een van zijn vele identiteiten waar hij mee moet leven. Hij jongleert ermee naar gelang het hem uitkomt en hoe zijn herinneringen zich hebben opgebouwd. Hij blijft altijd dicht bij zichzelf en zijn eigen wereld, bestrooit het enkel met wat fantasie. En blijft boeien dankzij deze unieke stem in de schrijverswereld.
Eduardo Halfon – Tarantula (Tarantula, vert. Marijke Arijs), Koppernik 2025
Deze bespreking is ook geplaatst in Smitakis Boekenlust, plus leestips: https://smitakisboekenlust.com/eduardo-halfon-tarantula/
Zijn talrijke boeken zijn omzwervingen langs de grenzen van zijn eigen geschiedenis en die van zijn fantasie waarin alles rondom zijn identiteit schuurt. En hij is steevast eigen verteller. Net zoals in zijn nieuwste roman Tarantula, dat het verhaal is van een jeugdkamp waar zijn ouders hem heen stuurde om hem bewust te maken van zowel zijn Guatemalteekse als ook zijn joodse afkomst.
Nepconcentratiekamp
Het gezin Halfon woonde in Amerika en de ouders besloten dat het goed voor Eduardo en zijn broertje zou zijn om wat meer over hun afkomst te ontdekken, dus werden de jongens naar een joods zomerkamp in Guatemala gestuurd. Ze wisten niet dat het een soort nepconcentratiekamp voor kinderen was, geleid door ene Samuel Blum, die alleen maar angst en nog erger veroorzaakte. En een trauma voor Eduardo.
Berlijn
Jaren later, wanneer Eduardo getrouwd en een zoontje heeft, verblijft hij als gastschrijver in Berlijn en verneemt dat Samuel Blum ook in deze stad is. Een ontmoeting blijft niet uit. Het ongemakkelijke gesprek tussen de heren vindt plaats in een slonzig, donker etablissement dat iets weg had van een Thais hoerenhuis.
Na wat algemeenheden bombardeert Eduardo Samuel Blum met vragen over het verleden. Wat waren in vredesnaam zijn beweegredenen om kleine kinderen zulke schrik aan te jagen? Ondertussen duiken we het zomerkamp in, wat er toen gebeurde en hoe het afliep met Eduardo en het kamp. En vermengen de herinneringen zich met de jaren. Samuel Blum laat zich niet makkelijk in zijn kaarten kijken, maar Eduardo krijgt een beetje door uit welke hout deze man is gesneden.
Unieke stem
Hoewel Eduardo Halfon duidelijk een joodse schrijver is en hij zeker ook de geschiedenis met zich mee zeult, gaan zijn boeken inhoudelijk niet te veel in op joodse tradities. Het gaat over een van zijn vele identiteiten waar hij mee moet leven. Hij jongleert ermee naar gelang het hem uitkomt en hoe zijn herinneringen zich hebben opgebouwd. Hij blijft altijd dicht bij zichzelf en zijn eigen wereld, bestrooit het enkel met wat fantasie. En blijft boeien dankzij deze unieke stem in de schrijverswereld.
Eduardo Halfon – Tarantula (Tarantula, vert. Marijke Arijs), Koppernik 2025
Deze bespreking is ook geplaatst in Smitakis Boekenlust, plus leestips: https://smitakisboekenlust.com/eduardo-halfon-tarantula/
1
Reageer op deze recensie
