Lezersrecensie
Knoflook en anijs
Éric Chacours ouders kwamen uit Egypte, ontmoetten elkaar in Canada en zo kwam deze beginnende schrijver in Montreal in 1983 op de wereld. Zijn vader en moeder wezen hem er altijd op dat hij Egyptisch was, stopte hem vol verhalen en namen hem mee naar het land met warme familieherinneringen. Het inspireerde Éric Chacour tot het schrijven van deze prachtige debuutroman: over een jonge, getrouwde christelijke arts in de jaren tachtig in Caïro, die verliefd werd op een moslimjongen.
De jongen uit Mokettam
Tarek neemt de artsenpraktijk van zijn vader over en trouwt met Mira. Alles lijkt zijn verwachte gangetje te gaan: hij is klaar om een gezin te stichten, hij verrijkt de Christelijke gemeenschap met zijn zorgen en leeft de wetten na die in het land gelden. Totdat hij Ali ontmoet: een jongen uit de vuilniswijk Mokettam waar Tarek naast zijn praktijk een kleine kliniek runt voor de arme bevolking. Ali komt Tareks hulp vragen voor zijn moeder die lijdt aan een slopende ziekte. Na een eerste geanimeerde avond volgen er meer en Ali’s moeder laat Tarek beloven dat hij voor haar zoon zal zorgen. Een zorg die iets uit de hand loopt.
Verboden liefde
Homoseksualiteit is verboden in Egypte, ook al lopen er genoeg invloedrijke personen rond die graag gebruik maken van de diensten van een knappe jongen. Toch is zo’n relatie vol risico’s. Wanneer je je buiten de wet of de heersende moraal begeeft, moet je extra voorzichtig zijn, zeker wanneer je uit een minderheidsgroepering komt. Tarek behoort tot een kleine Christelijke bevolkingsgroep waarvan voorvaderen en hun geloof uit andere landen kwamen zoals Libanon, Palestina, Syrië of Jordanië. Ook al zijn ze geboren en getogen in Egypte, ze worden nog steeds als vreemdelingen gezien: de Sjawaam. Ali daarentegen is helemaal Egyptisch, maar komt uit een arme bevolkingsgroep en moet roeien met de riemen die hij heeft om te overleven. Als dokter sta je nog meer in de belangstelling om over de tong te gaan en die begonnen zich dan ook te roeren toen Tarek steeds vaker werd vergezeld door een knappe, mannelijke assistent. Waarmee de chaos begon.
Tradities en vrijheid
Het verhaal is in drie delen, gerelateerd aan de vertelstijl: jij, ik, wij. De identiteit van de verteller blijft heel lang een raadsel en het is vooral wennen aan het jij-verhaal, het eerste en grootste deel van het boek, een stijl die ik in het begin niet mooi vond. Dankzij het boeiende en rijke verhaal went deze stijl echter snel en kun je je helemaal overgeven aan dit sfeervolle en bij vlagen dramatische verhaal.
Wat ik van je weet vertelt over twee mannen: Tarek is gevangen in het eeuwige riedeltje van een traditionele familie waarbij hij zijn vader moet opvolgen, trouwen en kinderen krijgen. Ali is niet gevangen in tradities die hem beletten om eigen keuzes te maken en zodoende heeft hij de vrijheid om te doen en laten wat hij wil om te overleven.
Hier omheen draait het leven in de Egyptische hoofdstad Caïro waar verschillende bevolkingsgroepen naast elkaar leven, over een land dat een oorlog met Israël niet uit de weg gaat, over moraalridders die niet aarzelen om tot actie over te gaan, over oude families vol tradities, over een matriarch die haar gezin onder de duim probeert te houden en over geheimen die door diverse mensen angstvallig worden bewaard.
Een droomdebuut over de liefde
Wanneer de eerste pagina’s van Wat ik van je weet zijn omgeslagen is het moeilijk om te stoppen met lezen. De schrijfstijl is elegant, beeldrijk en informatief. Het verhaal boeiend en spannend, zeker wanneer de geheimen klaar zijn om uitgepakt te worden. De schrijver had als oorspronkelijke titel: Alles wat ik van je weet is dat je naar knoflook en anijs rook, een nog mooiere titel voor een boek waar heel wat liefde over de pagina’s dwaalt, liefde van meerdere kanten. Het is een droomdebuut, die al een hele lijst voornamelijk Canadese en Franse prijzen heeft gewonnen.
Éric Chacour – Wat ik van je weet (Ce que je sais de toi, vert. Joris Vermeulen), De Bezige Bij 2024
Deze bespreking is ook geplaatst in Smitakis Boekenlust, mét leestips: https://smitakisboekenlust.com/eric-chacour-wat-ik-van-je-weet/
De jongen uit Mokettam
Tarek neemt de artsenpraktijk van zijn vader over en trouwt met Mira. Alles lijkt zijn verwachte gangetje te gaan: hij is klaar om een gezin te stichten, hij verrijkt de Christelijke gemeenschap met zijn zorgen en leeft de wetten na die in het land gelden. Totdat hij Ali ontmoet: een jongen uit de vuilniswijk Mokettam waar Tarek naast zijn praktijk een kleine kliniek runt voor de arme bevolking. Ali komt Tareks hulp vragen voor zijn moeder die lijdt aan een slopende ziekte. Na een eerste geanimeerde avond volgen er meer en Ali’s moeder laat Tarek beloven dat hij voor haar zoon zal zorgen. Een zorg die iets uit de hand loopt.
Verboden liefde
Homoseksualiteit is verboden in Egypte, ook al lopen er genoeg invloedrijke personen rond die graag gebruik maken van de diensten van een knappe jongen. Toch is zo’n relatie vol risico’s. Wanneer je je buiten de wet of de heersende moraal begeeft, moet je extra voorzichtig zijn, zeker wanneer je uit een minderheidsgroepering komt. Tarek behoort tot een kleine Christelijke bevolkingsgroep waarvan voorvaderen en hun geloof uit andere landen kwamen zoals Libanon, Palestina, Syrië of Jordanië. Ook al zijn ze geboren en getogen in Egypte, ze worden nog steeds als vreemdelingen gezien: de Sjawaam. Ali daarentegen is helemaal Egyptisch, maar komt uit een arme bevolkingsgroep en moet roeien met de riemen die hij heeft om te overleven. Als dokter sta je nog meer in de belangstelling om over de tong te gaan en die begonnen zich dan ook te roeren toen Tarek steeds vaker werd vergezeld door een knappe, mannelijke assistent. Waarmee de chaos begon.
Tradities en vrijheid
Het verhaal is in drie delen, gerelateerd aan de vertelstijl: jij, ik, wij. De identiteit van de verteller blijft heel lang een raadsel en het is vooral wennen aan het jij-verhaal, het eerste en grootste deel van het boek, een stijl die ik in het begin niet mooi vond. Dankzij het boeiende en rijke verhaal went deze stijl echter snel en kun je je helemaal overgeven aan dit sfeervolle en bij vlagen dramatische verhaal.
Wat ik van je weet vertelt over twee mannen: Tarek is gevangen in het eeuwige riedeltje van een traditionele familie waarbij hij zijn vader moet opvolgen, trouwen en kinderen krijgen. Ali is niet gevangen in tradities die hem beletten om eigen keuzes te maken en zodoende heeft hij de vrijheid om te doen en laten wat hij wil om te overleven.
Hier omheen draait het leven in de Egyptische hoofdstad Caïro waar verschillende bevolkingsgroepen naast elkaar leven, over een land dat een oorlog met Israël niet uit de weg gaat, over moraalridders die niet aarzelen om tot actie over te gaan, over oude families vol tradities, over een matriarch die haar gezin onder de duim probeert te houden en over geheimen die door diverse mensen angstvallig worden bewaard.
Een droomdebuut over de liefde
Wanneer de eerste pagina’s van Wat ik van je weet zijn omgeslagen is het moeilijk om te stoppen met lezen. De schrijfstijl is elegant, beeldrijk en informatief. Het verhaal boeiend en spannend, zeker wanneer de geheimen klaar zijn om uitgepakt te worden. De schrijver had als oorspronkelijke titel: Alles wat ik van je weet is dat je naar knoflook en anijs rook, een nog mooiere titel voor een boek waar heel wat liefde over de pagina’s dwaalt, liefde van meerdere kanten. Het is een droomdebuut, die al een hele lijst voornamelijk Canadese en Franse prijzen heeft gewonnen.
Éric Chacour – Wat ik van je weet (Ce que je sais de toi, vert. Joris Vermeulen), De Bezige Bij 2024
Deze bespreking is ook geplaatst in Smitakis Boekenlust, mét leestips: https://smitakisboekenlust.com/eric-chacour-wat-ik-van-je-weet/
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van smitaki3
Gesponsord
Een indringend verhaal op het scherp van de snede, vanuit de belevingswereld van de strafrechtadvocate die als slachtoffer moet strijden voor een eerlijke behandeling onder het recht waar ze altijd in heeft geloofd.
Hetzelfde boek lezen brengt mensen samen: je hebt direct iets om over te praten! Daarom lezen we in november met heel Nederland 'Joe Speedboot' van Tommy Wieringa. Je haalt het boek gratis op bij je bibliotheek.
