Zit geluk wel in een veilig hoekje?

Recensie: Ook dat nog – Anya Niewierra en Merel Godelieve

Zit geluk wel in een veilig hoekje?
‘Ik keek naar een documentaire over olierampen toen ze aanbelde. De camera zoefde langs prachtige kusten en naderde een tanker die olie lekte. Een donkere vlek vormde zich in het eindeloze blauw. Toen Madelief even later haar koffer openritste, verdween het witte strand onder een zwarte smurrie.’

En met het verdwijnen van het witte strand, verdwijnt de rust in het leven van Roos. Alsof het nog niet genoeg is dat ze haar kleine flatje ineens moet delen met haar verwende dochter, komt er ook nog eens een lockdown overheen. Frustraties uit heden en verleden borrelen omhoog terwijl haar moeder ook nog olie op het vuur giet. Roos’ leven dreigt geheel uit de hand te lopen terwijl ze niets liever wil dan in haar veilige comfortzone blijven. Maar zit geluk wel in een veilig hoekje?

Vlam in de pan
In Ook dat nog laten Anya Niewierra en Merel Godelieve je op intieme wijze kennis maken met Roos en haar dochter Madelief. Roos woont sinds haar scheiding drie jaar terug in een klein flatje en heeft haar leven geheel op orde. Tot Madelief zich ineens meldt met de mededeling dat het uit is met haar vriend. Roos’ veilige thuishaven ligt ineens bezaait met de spullen van haar dochter en ook met haar nachtrust is het gedaan. Madelief is helemaal uit het veld geslagen doordat het uit is met haar Ronald. Ze voelt zich op alle fronten afgewezen en vanwege corona staat haar baan in de evenementenbranche ook nog eens op de tocht. De enige bij wie ze zich nog een beetje welkom voelt is haar activistische oma. Dit tot frustratie van Roos, die steeds mag opkomen draven elke keer wanneer haar moeder iets uitvreet. Door de lockdown raken de gemoederen flink oververhit. Slaat de vlam in de pan of loopt het met een sisser af?

Drie generaties vrouwen
De stijl van Niewierra en Godelieve is humoristisch en direct. Ze noemen de beestjes bij de naam. Hierdoor zie je het verhaal tot in het detail voor je. Van verwensingen tot schimmelinfecties en onuitgesproken verlangens. Je raakt direct betrokken bij Roos en Madelief doordat Ook dat nog als dagboekroman is geschreven. Zo krijg je een intiem beeld van hoe de personages over zichzelf en over de ander denken. Naast een hoop humor en sarcastische opmerkingen snijden Niewierra en Godelieve ook serieuzere thema’s aan. Drie generaties vrouwen, de strijd die de generaties voor ons voerden om de vrijheden te krijgen die we nu hebben.

Wie is er nu eigenlijk aan het woord?
Ook dat nog is geschreven in spreektaal en is doorspekt met korte uitroepen, smiley’s en Bridget Jones-achtige lijstjes, dat is inherent aan de dagboekstijl, maar het is voor sommige lezers misschien even wennen. Zowel Roos als Madelief het heeft over ‘mam’ als het over hun moeder gaat. Dit schept verwarring over wie er nu eigenlijk aan het woord is. Is het Roos haar moeder en Madelief haar oma of gaat het over Roos als moeder van Madelief? Wie is er nu eigenlijk aan het woord?

 
Een beetje vuurwerk op zijn tijd kan geen kwaad
Na het lezen van Ook dat nog kijk ik met een verse blik naar mijn eigen comfortzone. Ben ik daar gelukkig of is het tijd om de boel een beetje op te schudden, zoals de moeder van Roos graag doet? Hou ik het bij het veilige kleine flatje van Roos of open ik de deuren naar de grote wereld? Er is niets mis met mijn veilige hoekje, maar een beetje vuurwerk op zijn tijd kan geen kwaad.