Lezersrecensie
Boeiende karakterstudie
In Gelukkig maar vertelt Anouk Kemper over een ontmoeting tussen twee stellen die grote gevolgen heeft. Salma en Laurens zijn een heel rijk stel dat ongewenst kinderloos is. Sallie en Yonathan daarentegen moeten schrapen om rond te komen ondanks hun harde werk. Zij hebben een zoontje van vijf, Bennie. Wanneer de mannen, die op de middelbare school vrienden waren, elkaar weer tegen het lijf lopen, volgt er een eetafspraak. In een dronken bui doet Laurens aan Sallie en Yonathan een voorstel: een reusachtig bedrag in ruil voor het draagmoederschap van hun kind. De geldzorgen van Sallie en Yonathan halen hen over de streep om op het voorstel in te gaan. Wanneer Salma echter obsessief begint hun zwangerschap mee te monitoren, wordt het al snel te veel voor Sallie. Ze besluit de rollen om te draaien.
De personages worden in die mate uitgewerkt dat ze een goed licht werpen op het conflict dat langzaam groeit. Zo is Sallie geen pur sang moederfiguur. Ze neemt het met een aantal principes niet zo nauw, maar als het erop aankomt, verandert ze in een tijger die voor haar jong zou schermen. Salma is een totaal andere persoonlijkheid. Zij is heel principieel, zorgelijk op het obsessieve af en heel spiritueel. De nauwe betrokkenheid die het draagmoederschap vereist, kan alleen maar botsen tussen twee dergelijke karakters. De mannen zijn minder diametraal tegengesteld, maar ook tussen hen zal het botsen. Hoewel vooral de vrouwen niet bepaald gemakkelijke karakters zijn om van te houden, is het heel interessant om je in hen in te leven. De lezer zal beurtelings beide visies op de hele situatie voorgelegd krijgen en de sympathie verschuift af en toe. Dat maakt het een knappe oefening in menselijke verhoudingen en wat daarin zoals fout kan lopen. ‘Ze kon geen kant op. Sallie was slechts een lichaam, een muildier.’
De thema’s zijn mooi uitgewerkt. Van de obsessies en zorgen van Salma, tot het klem zitten van Sallie wier persoonlijke grenzen regelmatig overschreden worden en van de geldzorgen van haar en Yonathan, tot de macht die geld verschaft en verschillende vormen van intimidatie.
De taalliefhebber zal verschillende malen kunnen genieten van mooie zinnen en knappe beelden.
‘Het geld druppelde binnen en gutste eruit.’
‘”En ik ben eerder zwanger geweest, hè? Ik weet ongeveer wat ik moet doen en laten.”
Salma was even stil. Zei toen: “Maar nu ben je zwanger van mijn baby.”
Een zin als een zweepslag. In een oogwenk was het vogeltje veranderd in een havik.
“Mijn baby,” zei ze nog een keer.
Mijn lichaam, dacht Sallie.’
Er komt behoorlijk wat humor van verschillende aard voorbij in het boek. Zo moeten de ouders van Yonathan zowat aan de beademing van enthousiasme als hun zoon vlakbij een huis koopt.
Het boek bestaat uit drie delen die telkens een goede eindzin hebben die zinderend de pagina doet omslaan naar het volgende gedeelte. Naar het einde toe komt er een kanteling in de verhoudingen en het venijn zit in de staart. Dat maakt dit boek een plezier om te lezen van begin tot einde.
De personages worden in die mate uitgewerkt dat ze een goed licht werpen op het conflict dat langzaam groeit. Zo is Sallie geen pur sang moederfiguur. Ze neemt het met een aantal principes niet zo nauw, maar als het erop aankomt, verandert ze in een tijger die voor haar jong zou schermen. Salma is een totaal andere persoonlijkheid. Zij is heel principieel, zorgelijk op het obsessieve af en heel spiritueel. De nauwe betrokkenheid die het draagmoederschap vereist, kan alleen maar botsen tussen twee dergelijke karakters. De mannen zijn minder diametraal tegengesteld, maar ook tussen hen zal het botsen. Hoewel vooral de vrouwen niet bepaald gemakkelijke karakters zijn om van te houden, is het heel interessant om je in hen in te leven. De lezer zal beurtelings beide visies op de hele situatie voorgelegd krijgen en de sympathie verschuift af en toe. Dat maakt het een knappe oefening in menselijke verhoudingen en wat daarin zoals fout kan lopen. ‘Ze kon geen kant op. Sallie was slechts een lichaam, een muildier.’
De thema’s zijn mooi uitgewerkt. Van de obsessies en zorgen van Salma, tot het klem zitten van Sallie wier persoonlijke grenzen regelmatig overschreden worden en van de geldzorgen van haar en Yonathan, tot de macht die geld verschaft en verschillende vormen van intimidatie.
De taalliefhebber zal verschillende malen kunnen genieten van mooie zinnen en knappe beelden.
‘Het geld druppelde binnen en gutste eruit.’
‘”En ik ben eerder zwanger geweest, hè? Ik weet ongeveer wat ik moet doen en laten.”
Salma was even stil. Zei toen: “Maar nu ben je zwanger van mijn baby.”
Een zin als een zweepslag. In een oogwenk was het vogeltje veranderd in een havik.
“Mijn baby,” zei ze nog een keer.
Mijn lichaam, dacht Sallie.’
Er komt behoorlijk wat humor van verschillende aard voorbij in het boek. Zo moeten de ouders van Yonathan zowat aan de beademing van enthousiasme als hun zoon vlakbij een huis koopt.
Het boek bestaat uit drie delen die telkens een goede eindzin hebben die zinderend de pagina doet omslaan naar het volgende gedeelte. Naar het einde toe komt er een kanteling in de verhoudingen en het venijn zit in de staart. Dat maakt dit boek een plezier om te lezen van begin tot einde.
1
Reageer op deze recensie