Less is more

had ik er meer van kunnen genieten. Less is more. ,Haventijd van Margreet Hirs is mijn eerste kennismaking met deze schrijfster van eigen bodem. Eerder zijn er drie spannende boeken verschenen met inspecteur Neonato in de hoofdrol. Daarnaast schrijft Hirs gedichten en romans.

Niccolò Neonato schaduwt al tijden een Corsicaanse terrorist, ervan overtuigd als hij is dat deze laatste een bloedbad gaat aanrichten in Genua. Zijn pogingen ‘het fantoom’, zoals de terrorist wordt genoemd, op heterdaad te betrappen vinden geen gehoor bij de meerderen van Neonata. Maar alleen staat hij er niet voor. Ook journalist Piero Mulier maakt jacht op de Corsicaan. Daarnaast zijn er prostituees, een tandarts en een oom die graag met hem zouden afrekenen. Maar de Corsicaan eert zijn bijnaam en is zo goed als ongrijpbaar.

Ik vind het lastig te omschrijven wat voor gevoel het lezen van Haventijd bij me heeft opgeroepen. Hirs beschikt overduidelijk over een flinke dosis schrijverstalent, ze weet de spanning op te bouwen en vast te houden en laat een flink aantal verhaallijnen beschreven vanuit verschillende perspectieven aan bod komen, wat het gevoel van een broeinest van criminaliteit versterkt. Een goed boek dus. Maar het verhaal is ook onnodig ingewikkeld gemaakt. Er zijn zoveel spelers op het bord, dat ze elkaar in de weg lopen. Iedere (oppervlakkig beschreven) persoonlijkheid heeft zijn eigen doel voor ogen. Het nastreven van die doelen resulteert echter regelmatig in erg abrupte acties. Ook de gezichtspuntwisselingen komen in mijn optiek te snel na elkaar. Als dit boek minder personages had gekend die meer waren uitgediept, had ik er meer van kunnen genieten. Less is more. Maar ondanks mijn kritiek ben ik toch positief gestemd, met drie sterren als waardering.