Lezersrecensie
Winters verhaal
Met Sneeuw, sterren en kaneel (serie: Liefde achter de schermen) weet auteur Heléne Holmström (1984) een sfeervol en hartverwarmend verhaal neer te zetten dat de lezer meeneemt naar een winterse setting vol nostalgie en familiegeschiedenis.
De cover straalt één en al warmte uit ondanks het pak sneeuw. Het past perfect bij de beleving van het boek. Hoewel de schrijfstijl van Heléne Holmström vlot is, zijn de hoofdstukken – die zowel in het heden als in het verleden (1945) afspelen – behoorlijk lang. Dit zorgt ervoor dat je even moet schakelen om je weer in die andere verhaallijn te verplaatsen.
De opbouw van het heden in het begin van het boek is goed te volgen en wordt rustig geïntroduceerd, waardoor je als lezer de tijd krijgt om in het verhaal te komen. Wanneer het verhaal naar 1945 springt, worden er ineens veel namen genoemd, wat het in het begin wat lastig maakt om iedereen direct te plaatsen. Pas later wordt duidelijk wat de link met deze twee tijdslijnen is; want dat de verhalen naar elkaar toe bewegen en raakvlakken hebben, is al meteen duidelijk. Toch komt het geheel traag op gang en voelt het op momenten langdradig aan.
De personages, Nora, Henrik, Tuula en Nils, zijn sterk neergezet en laten een duidelijke groei zien. Vooral de spanningen tussen Nora en Hendrik zijn heerlijk om te volgen, zowel de negatieve als de betekenisvolle momenten tijdens de opnames. De enemy-to-lovers-trope is goed uitgewerkt en zorgt voor de nodige dynamiek.
Wat positief opvalt is de beeldende schrijfstijl van de auteur. Geuren, smaken en geluiden worden in beide tijdslijnen zo treffend verwoord dat je het kaneelbrood bijna kunt ruiken, de warmte van een bakkerij kunt voelen en de sneeuw kunt zien vallen. Dit draagt bij aan de gezellige sfeer en maakt dat het boek perfect past bij de wintermaanden.
De strijd die de hoofdpersoon voert om de “Konditorei” in familiebezit te houden, is intens en voelbaar. De bakkerij heeft al generaties lang een belangrijke rol gespeeld, en het is hartverscheurend om te zien hoe ze vecht om deze te behouden. Als lezer leef je met haar mee en voel je haar wanhoop en doorzettingsvermogen.
Familiebanden en het gemis van dierbaren spelen een grote rol in het verhaal. De pijn, de emoties, het spat van de pagina’s af. Tegelijkertijd wordt de lezer soms opgezadeld met veel informatie achter elkaar. Dit kan op sommige momenten wat overweldigend aanvoelen en neigt af en toe naar een informatiedump.
De liefde in het verhaal is subtiel, maar betekenisvol. De romantiek ontwikkelt zich geleidelijk en speelt geen overheersende rol, maar draagt bij aan de emotionele gelaagdheid van het boek.
Sneeuw, sterren en kaneel is een knusse en meeslepende winterroman waarin familie en doorzettingsvermogen centraal staan. De winterse setting en de liefdevolle, maar soms uitdagende relatie tussen de personages zorgen voor een aangename leeservaring, hoewel het af en toe wat langdradig is. Ik geef dit boek 3 sterren.
In april verschijnt deel 2: Zon, wijn en chansons
Deze recensie is eerder verschenen op www.boeken-cast.nl
De cover straalt één en al warmte uit ondanks het pak sneeuw. Het past perfect bij de beleving van het boek. Hoewel de schrijfstijl van Heléne Holmström vlot is, zijn de hoofdstukken – die zowel in het heden als in het verleden (1945) afspelen – behoorlijk lang. Dit zorgt ervoor dat je even moet schakelen om je weer in die andere verhaallijn te verplaatsen.
De opbouw van het heden in het begin van het boek is goed te volgen en wordt rustig geïntroduceerd, waardoor je als lezer de tijd krijgt om in het verhaal te komen. Wanneer het verhaal naar 1945 springt, worden er ineens veel namen genoemd, wat het in het begin wat lastig maakt om iedereen direct te plaatsen. Pas later wordt duidelijk wat de link met deze twee tijdslijnen is; want dat de verhalen naar elkaar toe bewegen en raakvlakken hebben, is al meteen duidelijk. Toch komt het geheel traag op gang en voelt het op momenten langdradig aan.
De personages, Nora, Henrik, Tuula en Nils, zijn sterk neergezet en laten een duidelijke groei zien. Vooral de spanningen tussen Nora en Hendrik zijn heerlijk om te volgen, zowel de negatieve als de betekenisvolle momenten tijdens de opnames. De enemy-to-lovers-trope is goed uitgewerkt en zorgt voor de nodige dynamiek.
Wat positief opvalt is de beeldende schrijfstijl van de auteur. Geuren, smaken en geluiden worden in beide tijdslijnen zo treffend verwoord dat je het kaneelbrood bijna kunt ruiken, de warmte van een bakkerij kunt voelen en de sneeuw kunt zien vallen. Dit draagt bij aan de gezellige sfeer en maakt dat het boek perfect past bij de wintermaanden.
De strijd die de hoofdpersoon voert om de “Konditorei” in familiebezit te houden, is intens en voelbaar. De bakkerij heeft al generaties lang een belangrijke rol gespeeld, en het is hartverscheurend om te zien hoe ze vecht om deze te behouden. Als lezer leef je met haar mee en voel je haar wanhoop en doorzettingsvermogen.
Familiebanden en het gemis van dierbaren spelen een grote rol in het verhaal. De pijn, de emoties, het spat van de pagina’s af. Tegelijkertijd wordt de lezer soms opgezadeld met veel informatie achter elkaar. Dit kan op sommige momenten wat overweldigend aanvoelen en neigt af en toe naar een informatiedump.
De liefde in het verhaal is subtiel, maar betekenisvol. De romantiek ontwikkelt zich geleidelijk en speelt geen overheersende rol, maar draagt bij aan de emotionele gelaagdheid van het boek.
Sneeuw, sterren en kaneel is een knusse en meeslepende winterroman waarin familie en doorzettingsvermogen centraal staan. De winterse setting en de liefdevolle, maar soms uitdagende relatie tussen de personages zorgen voor een aangename leeservaring, hoewel het af en toe wat langdradig is. Ik geef dit boek 3 sterren.
In april verschijnt deel 2: Zon, wijn en chansons
Deze recensie is eerder verschenen op www.boeken-cast.nl
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Sonja
Gesponsord
Een moeder zal alles op alles zetten om haar zoon vrij te pleiten, maar is hij wel zo onschuldig als ze denkt? Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
