De fragiliteit van het geheugen

Wonder boven wonder wordt het bewusteloze lichaam van de zestienjarige Tessa Cartwright ontdekt door een voorbijganger die zijn hond uitlaat. Ze is de enige overlevende van een seriemoordenaar die zijn slachtoffers heeft achtergelaten op een akker in het snikhete Texas. Hun lichamen worden omringd door felgekleurde gele veldbloemen, de Black Eyed Susan. Vanaf het moment dat de media lucht krijgen van het bestaan van Tessa gaat ze door het leven als de ‘Black Eyed Susan’ die geluk heeft gehad. Tessa’s getuigenis zorgt ervoor dat de dader van deze gruwelijke delicten achter de tralies wordt gezet.     

Twintig jaar later heeft Tessa naar haar maatstaven een redelijk normaal leven opgebouwd. Ze probeert de demonen uit haar verleden te vergeten en haar dochter Charlie voor het kwaad in de wereld te beschermen. Als alleenstaande moeder probeert ze de eindjes aan elkaar te knopen door allerhande klusjes aan te nemen naast haar bestaan als kunstenaar. Maar op een dag wordt ze genadeloos teruggeworpen naar het verleden als ze uit haar slaapkamerraam kijkt en het bloemenperkje vol ziet staan met de herkenbare gele veldbloemen. Is dit een poging tot contact van de dader die haar twintig jaar geleden om het leven wilde brengen? Betekent dit dat de moordenaar nog steeds vrij rondloopt en zit de vermeende dader onschuldig vast? Tessa is vastbesloten om de onderste steen boven te krijgen en verleent haar medewerking aan het juridische team dat de verdediging voert voor de dader in de rechtszaak. Maar de waarheid zal pijnlijker zijn dan ze ooit zou vermoeden.  

De Amerikaanse schrijfster Julia Heaberlin ontwikkelde tijdens haar jeugd al een liefde voor taal door het lezen van boeken. Ze werkte als redacteur van misdaadreportages voor verschillende stadskranten in de regio Texas voordat ze een fulltime bestaan als schrijfster van psychologische thrillers begon. Black Eyed Susans is haar derde thriller en de rechten werden verkocht aan 15 andere landen.  

Het verhaal in Black Eyed Susans ontwikkelt zich als een traumatische ‘trip down memory lane’. Heaberlin heeft haar boek opgebouwd in hoofdstukken waarin Tessa en Tessie (het zestienjarige ego van de hoofdpersoon) afwisselend stukjes informatie aan de lezer overbrengen. Ze dompelt haar lezer daarmee gelijk onder in de wereld van de onbetrouwbare verteller door twee perspectieven, van nota bene één persoon, lijnrecht tegenover elkaar te zetten. Het basisingrediënt voor een indringend psychologisch spel.

Een groot pluspunt is het oog voor detail van de schrijfster, dat mede te danken is aan de journalistieke achtergrond van Heaberlin. Moeiteloos verweeft ze juridische kwesties (bijvoorbeeld het executiebeleid in Texaanse gevangenissen) en de wonderbaarlijkheden van de forensische wetenschap in haar plot, waarmee ze een morbide fascinatie laat zien.

Black Eyed Susans heeft een verfrissend plot, bevat een fascinerend mysterie en een prettige dosis humor. Toch had de schrijfster net wat meer kunnen doen met de uiteindelijke uitkomst van haar plot, waardoor de climax nu aanvoelt als een ietwat geforceerd trucje.