Het ware verhaal achter de drakentatoeage
‘Nu kom ik hier op bezoek, en dan is er niemand thuis,’ zei ze. Hij liep naar haar toe.
‘Schandalig hè?’ zei hij.
‘Vind ik wel.’
‘Maar als ik je nu vraag binnen te komen?’
‘Dan kan ik waarschijnlijk niet anders dan ja zeggen.’
Het einde van Wat ons niet zal doden, het vierde deel van de Millennium reeks oorspronkelijk bedacht door Stieg Larsson en tegenwoordig voortgezet door David Lagercrantz, liet alle opties open voor een vervolg. In De man die zijn schaduw zocht wordt het verhaal voortgezet en treden seriepersonages Lisbeth Salander en Mikael Blomkvist weer aan om zich te verdiepen in een kwestie die gevolgen heeft voor meerdere partijen.
Lisbeth Salander zit in de gevangenis waar ze haar best doet om zo onopvallend mogelijk door het leven te gaan. Als ze het opneemt voor medegevangene Faria, een moslima met een raadselachtige voorgeschiedenis, gaat ze de confrontatie met de beruchte bendeleidster Benito aan, die er alles aan doet om het Salander betaald te zetten. Lisbeths verleden blijft haar nog steeds achtervolgen en Holger Palmgren heeft documenten ontvangen die aangeven hoe slecht ze behandeld is door de autoriteiten tijdens haar jeugd. Als de naam Leo Mannheimer meerdere keren voorkomt in de informatie, raadpleegt Lisbeth journalist Mikael Blomkvist om in het leven van deze man te duiken. Wat hebben zij met elkaar te maken?
De langzame en uitvoerige opbouw van de plot is ook in dit vijfde deel gewaarborgd, ware het niet dat Lagercrantz zich soms verliest in gedetailleerde informatie. Het is net alsof de auteur zich eerst heeft voorgenomen je mee te nemen in een sneltrein, maar deze vervolgens toch stopt op elk tussengelegen station. Wie doorleest, zal de fragmentarische gedeelten gaan waarderen en de puzzelstukjes uiteindelijk in elkaar kunnen passen. Toch zindert het verhaal niet en overvalt je niet meteen de neiging om met een koortsachtig gevoel de bladzijdes om te slaan voor de ontrafeling van het mysterie.
Lagercrantz doet door de introductie van verschillende thema’s als eremoord en machtsmisbruik een goede voorzet om de lezer mee te nemen in een boeiende zoektocht naar het ware verhaal van betrokken personen. Helaas kiest hij ervoor om plotwendingen vaak op toevalligheden te laten rusten. Mensen worden te makkelijk met elkaar in verband gebracht en het zit Blomkvist net iets te vaak mee waardoor hij vaak moeiteloos aan informatie komt die hem verder helpt in de onthulling van een misstand waarbij de autoriteiten betrokken zijn.
De man die zijn schaduw zocht zal voor de liefhebbers van het excentrieke Millennium universum gecreëerd door Stieg Larsson niet meteen een feest van herkenning zijn. Lagercrantz hanteert opnieuw een strakke schrijfstijl waarin hij veel beschouwingen over tijd, sfeer en het uiterlijk van opgevoerde personages verwerkt. Jammer is dat Erika Berger vrijwel ontbreekt in het verhaal. Het mondige personage dat samen met Blomkvist het tijdschrift Millennium leidt, krijgt alleen een flitsverschijning aan het einde toebedeeld. Lisbeth Salander zorgt voor de hardere actiescènes waarmee ze de spanning terugbrengt in het verhaal. Haar stoere persoonlijkheid blijft gelukkig voortbestaan waardoor Lagercrantz de fans van het hackermeisje op hun wenken bedient. Nieuw detail in de ontrafeling van haar verleden is onder andere de verklaring waarom ze een tatoeage van een draak op haar rug heeft.
Het contract voor een zesde deel is inmiddels getekend door David Lagercrantz. Na de gebeurtenissen in De man die zijn schaduw zocht is het nu aan de auteur om te bepalen hoe de belangrijkste personages zich verder ontwikkelen in het universum dat ooit bedacht is door Stieg Larsson. Welke weg zij uiteindelijk zullen inslaan, zal voorlopig nog een raadsel blijven.
Reageer op deze recensie