Nature of nurture?
De vijftienjarige Milly heeft de dagelijkse beslommeringen die veel tienermeisjes bekend voor moeten komen: een plek veroveren in de pikorde van het middelbare schoolmilieu, potentiële vriendjes en het volwassen worden. Eigenlijk heet ze geen Milly, maar is ze Annie en zit ze gedwongen bij een pleeggezin omdat haar moeder de hoofdverdachte is in een zaak rond een aantal gruwelijke kindermoorden.
De speelplaats.
Zo noemde ze het.
Waar akelige spelletjes werden gespeeld en er altijd maar één winnaar was.
Een nieuw begin is geen garantie voor een positieve toekomst. Milly leeft met de beklemming van haar herinneringen aan de tijd die zij met haar moeder doorbracht en zal een belangrijke rol in het proces spelen als getuige. Is het Milly’s taak om haar moeder te verraden? Ze is tenslotte de dochter van een seriemoordenaar.
Debutant Ali Land kruipt echt in de huid van haar hoofdpersonage door zelfs de schrijfstijl aan te passen aan de gedachten en waarnemingen van een tienermeisje. Jachtig, want soms bestaan observaties uit enkele woorden, maar daardoor zijn ze niet minder treffend. Met iedere bladzijde probeert Milly de lezer voor zich te winnen door de openhartige manier waarop ze haar levensverhaal deelt. Daarin zit juist de sluwheid van deze debuutthriller, omdat er op een intrigerende manier met de rol van de onbetrouwbare verteller wordt gespeeld. Het is niet te voorkomen om je het leed van Milly aan te trekken, maar stiekem sluimert er iets in het hoofd van het tienermeisje waardoor je op je hoede moet blijven. Een voorbode die Land op een ijzingwekkende manier doseert in haar verhaal.
De schrijfster werkte zelf jarenlang met kinderen en tieners met ernstige gedragsproblemen en deze praktijkervaring schemert door in de portrettering van de jonge hoofpersoon. Het bruuske karakter van de strijd die Milly voert om vrede te krijgen met haar huidige situatie wordt verwoord door verschillende stemmen in haar hoofd, die door rijmpjes en verschillen in typografie beschreven zijn. Land beschrijft ook de zaken die voorvallen als een kind door bepaalde omstandigheden in een pleeggezin terechtkomt: het winnen van vertrouwen, botsende persoonlijkheden en steun vinden. Door de sterke weergave van de personages is er een beklemmende sfeer. Ieder gezinslid cirkelt op een andere manier rond Milly waardoor de verhoudingen op scherp staan.
Goed of slecht is een thriller die de discussie rond het vraagstuk 'nature of nurture' weer eens aan de orde brengt. Met haar doordringende observaties toont Land de (blijvende) beschadiging van een trauma op een persoonlijkheid die zich nog moet ontplooien in het leven. Bovendien wordt het boeiende verhaal in een bijzonder jasje uitgegeven. De thriller heeft een ruwe cover die aanvoelt als schuurpapier, maar trekt ook aandacht door de kleurencombinatie en verschillende lettertypen in de titel. Passend bij het karakter van het boek, want een goed verhaal schuurt.
Reageer op deze recensie