Love hurts

‘Love hurts, love scars, love wounds and marks,’ zong de Schotse zanger Dan McCafferty van de band Nazareth in de jaren ’70. Liefde doet pijn, zo weet ook Nederlands populairste televisiepresentatrice en journaliste Anne Koster. In korte tijd spatten haar dromen als zeepbellen uit elkaar: haar vriend verbreekt hun relatie omdat hij verliefd is geworden op een andere vrouw en haar televisieprogramma Rondom Nieuws wordt stopgezet vanwege tegenvallende kijkcijfers. Dit alles terwijl Anne maar één belangrijk streven heeft: moeder worden.  

Terwijl de media als aasgieren op haar privéleven duiken, incasseert Anne de impact van haar verdriet. Niets is meer vanzelfsprekend en in een verdoofde staat probeert ze een nieuw levenspad uit te stippelen. Als Anne wordt geconfronteerd met de verdwijning van iemand in haar naaste kring, dreigt ze de controle langzaam maar zeker te verliezen.  

Huidpijn is de zevende thriller van Saskia Noort, één van de meest succesvolle thrillerschrijfsters in Nederland met inmiddels 2,7 miljoen verkochte boeken op haar naam. Haar nieuwe thriller werd als een verrassing aangekondigd en kreeg een uitvoerige mediacampagne bij de lancering.  

Hoewel Huidpijn het label thriller mee heeft gekregen, draait het niet direct om spanning, aangezien deze pas in een veel later stadium voelbaar wordt. Noort introduceert thema’s als de verschillen tussen de seksen en de keerzijde van een leven in de spotlights. Haar schets van de mediawereld (‘one day you’re up, the next you’re down’) is vermakelijk vormgegeven, waarin pijnlijk duidelijk wordt dat menselijkheid al snel verworpen wordt in dit cirkeltje.  

‘Binnenkomen in de studio van DWDD is als binnenkomen bij je nieuwe schoonfamilie. Iedereen kent elkaar al eeuwen, of althans zo lijkt het, en ze bekijken je als de zoveelste scharrel van hun zoon.’  

Ondanks dat de auteur haar verhaalperspectief in de eerste persoon heeft uitgewerkt, overtuigt de spannende verhaallijn in deze thriller niet. De introductie van dit element voelt geforceerd in het geheel waarin Anne worstelt om haar kwetsbaarheid niet aan de buitenwereld te laten zien. Het hoofdpersonage buigt daarom af en toe net iets te gemakkelijk mee met de situaties die voorvallen in het verhaal, waardoor de mentale karakterschets bij vlagen ongeloofwaardig wordt. Daarnaast verkeert Anne in een vicieuze cirkel van dronkenschap waaraan ze maar niet lijkt kunnen ontsnappen, waardoor een cliché op de loer ligt.  

Noort excelleert in deze thriller wel in het beschrijven van angsten, die onder de huid kruipen bij de lezer. Angsten die de gevolgen zijn van een leven onder hoogspanning, verlaten worden door je geliefde en uiteindelijk zielsalleen achterblijven.  

‘Het zijn de woorden die ik overal hoor. Bij de bakker, de groenteman en de slijter die lijkt te draaien op liefdesverdriet. (…) En hoewel ik weet dat het heus op een dag beter wordt, heb ik er niet veel aan. Het is een troost zonder inhoud, uitgesproken door mensen die niet weten wat ze moeten zeggen tegen een verlaten mens.’

Huidpijn begint veelbelovend maar mist uiteindelijk de finesse van eerder werk waarmee Noort haar stempel op het Nederlandse thrillergenre heeft gedrukt. Het is jammer dat hierdoor de hooggespannen verwachtingen van deze nieuwe thriller niet worden waargemaakt.