Heftig, maar noodzakelijk.

Nu ken ik, voor zover ik weet, 1 slachtoffer van sexueel misbruik: mijn ex-schoonmoeder. Zonder dat ze me al te veel heeft verteld over hoe het bij haar thuis ging, herken ik veel van haar vader in de vader van Heleen; de opa van Lenneke. Bij haar thuis was haar vader ook zo dominant en streng. Hij keek de tafel rond en alle (14) kinderen waren doodstil. Ook hier: dochters en kleindochters waren de pineut. En wie weet wie nog meer.
Ik durfde nooit naar meer te vragen. Haar grote familie is inmiddels in tweeën gedeeld: de groep die het erkent en de groep die het ontkent.
Door dit boek wordt me dat nu toch wat duidelijker.

Mocht mijn ex-schoonmoeder daar ooit nog eens aan refereren of iemand anders een dergelijke opmerking maken, dan weet ik wat voor aanvullende vragen c.q. opmerkingen gesteld kunnen worden. Want het is lastig om erop te reageren.

Kortom: een heel nuttig en noodzakelijk boek. Hoe zwaar het onderwerp ook is.
Ik vond wel dat het soms moeilijk te lezen was (herharling; deskundigen aan het woord). Maar toch wilde ik doorlezen.

Natuurlijk complimenten voor Lenneke dat ze haar heeft durven vertellen. Hoe moeilijk het ook is geweest.