Lezersrecensie
Iedereen verdient de zomer
Voor sommige monsters is zelfs in de hel geen plek. Daarom leven ze onder ons.
De 70-jarige Allison heeft een leven achter de rug waar zelfs haar dochters en beste vriendin geen weet van hebben, al denken ze van wel. Door omstandigheden maakt ze een eind aan de jarenlange leugens en onthult Allison stukje bij beetje de waarheid over de huiveringwekkende gruwelijkheden die haar zijn aangedaan, maar ook die ze zelf op haar geweten heeft. Aan de hand van een dagboek neemt ze haar kinderen en vriendin mee terug in de tijd, beginnend met de zomer van 1983, toen ze verloren over Cuba dwaalde en een verbitterde vrouw was die iedereen liever zag gaan dan komen. Totdat op een dag iemand haar levenspad kruiste die daar heel anders over dacht en alles veranderde. Behalve het verleden...
Toen ik "De jaren zonder zomer" won bij een Instagram wedstrijd wist ik al dat dit weer een boek zou zijn om tijd voor vrij te maken. Sinds "Sant' Anna" kreeg ik een glimp te zien van het talent waarover deze schrijver beschikt dus mijn verwachtingen waren hoog.
Het verhaal start bij een vrouw die haar memoires wenst te delen met haar volwassen dochters na een leven lang in leugens geleefd te hebben. Opgelet, er komen hevige thema's aan bod en je hersenen registreren gebeurtenissen die je hart doen bevriezen. Eenmaal het dagboek wordt geopend is er geen weg meer terug ....
Allison dwaalde als een verloren ziel rond in het Cuba van de jaren '80. Ze droeg geen schoenen, was warm gekleed en wist, dronken als ze was, niet hoe ze zich beschaafd diende te gedragen. Na een aanrijding trok ze de aandacht van Santiago, een knappe local die meteen door haar harde pantser heen keek. Hij nam Allison onder zijn hoede en langzaam aan kon hij de muur om haar heen doen afbrokkelen. Wat ze ook deed en hoe weinig ze ook wist, dankzij Santiago ervaarde ze een ongekend gevoel ... pure liefde die je maar 1x in een leven tegenkomt.
Het boek springt af en toe eens terug naar het heden waardoor je de emotionele achtbaan van de dochters meekrijgt. Stiekem wou ik enkel maar dat Allison verder las ...
Hoewel er tal van hindernissen op hun pad kwamen toch bleef Santiago haar een zomer beloven. Een zomer die eerder niet bestond, die jarenlang enkel donker was, vol knetterend onweer en met regendruppels die haar tranen maskeerden.
Jerrad, ik wil gewoon rechtstaan en je een daverend applaus geven.
Een staande ovatie en 5 sterren!
Bedankt voor het digitale recensie exemplaar én deze prachtige leeservaring.
De 70-jarige Allison heeft een leven achter de rug waar zelfs haar dochters en beste vriendin geen weet van hebben, al denken ze van wel. Door omstandigheden maakt ze een eind aan de jarenlange leugens en onthult Allison stukje bij beetje de waarheid over de huiveringwekkende gruwelijkheden die haar zijn aangedaan, maar ook die ze zelf op haar geweten heeft. Aan de hand van een dagboek neemt ze haar kinderen en vriendin mee terug in de tijd, beginnend met de zomer van 1983, toen ze verloren over Cuba dwaalde en een verbitterde vrouw was die iedereen liever zag gaan dan komen. Totdat op een dag iemand haar levenspad kruiste die daar heel anders over dacht en alles veranderde. Behalve het verleden...
Toen ik "De jaren zonder zomer" won bij een Instagram wedstrijd wist ik al dat dit weer een boek zou zijn om tijd voor vrij te maken. Sinds "Sant' Anna" kreeg ik een glimp te zien van het talent waarover deze schrijver beschikt dus mijn verwachtingen waren hoog.
Het verhaal start bij een vrouw die haar memoires wenst te delen met haar volwassen dochters na een leven lang in leugens geleefd te hebben. Opgelet, er komen hevige thema's aan bod en je hersenen registreren gebeurtenissen die je hart doen bevriezen. Eenmaal het dagboek wordt geopend is er geen weg meer terug ....
Allison dwaalde als een verloren ziel rond in het Cuba van de jaren '80. Ze droeg geen schoenen, was warm gekleed en wist, dronken als ze was, niet hoe ze zich beschaafd diende te gedragen. Na een aanrijding trok ze de aandacht van Santiago, een knappe local die meteen door haar harde pantser heen keek. Hij nam Allison onder zijn hoede en langzaam aan kon hij de muur om haar heen doen afbrokkelen. Wat ze ook deed en hoe weinig ze ook wist, dankzij Santiago ervaarde ze een ongekend gevoel ... pure liefde die je maar 1x in een leven tegenkomt.
Het boek springt af en toe eens terug naar het heden waardoor je de emotionele achtbaan van de dochters meekrijgt. Stiekem wou ik enkel maar dat Allison verder las ...
Hoewel er tal van hindernissen op hun pad kwamen toch bleef Santiago haar een zomer beloven. Een zomer die eerder niet bestond, die jarenlang enkel donker was, vol knetterend onweer en met regendruppels die haar tranen maskeerden.
Jerrad, ik wil gewoon rechtstaan en je een daverend applaus geven.
Een staande ovatie en 5 sterren!
Bedankt voor het digitale recensie exemplaar én deze prachtige leeservaring.
2
Reageer op deze recensie