De levenspijn van Charles Bukowski
Charles Bukowski is de beschermheilige van miskende schrijvers. Hij leed in banen waarin voor zijn gevoel zijn jaren werden vermoord en zijn minuten werden verminkt. "Toch gaven mijn collega's geen blijk gekweld te zijn, veel van hen leken zelfs tevreden, en ze zo te zien maakte mij bijna net zo gek als het saaie zinloze werk", zegt hij in het gedicht Vonk. "Ik overwoog zelfmoord en dronk mijn weinige vrije uren weg." Bukowski koesterde echter zijn vonk die op een dag de poëzie in brand zou zetten, onder andere met de bundel De laatste nacht van de aarde.
"Zelfs in tijden van gebrek
kregen afwijzingsbriefjes nauwelijks vat op me
ik geloofde alleen dat redacteuren echt
idioot waren
en ik ging gewoon door en schreef meer en
meer. (…) de hel is een dichte deur
als je crepeert voor je godverdomde kunst"
Lijden is een dankbare voedingsbodem voor kunst, dat gold ook voor Bukowski. Zijn jeugd werd overschaduwd door armoede en een vaak werkloze vader die zijn frustraties op vrouw en kind botvierde. Na de middelbare school studeerde Bukowski journalistiek. Op zijn vierentwintigste schreef hij zijn eerste korte verhaal. Hij zwierf tien jaar door de VS, sliep in goedkope pensions en verdiende de kost met ongeschoold werk. Bukowski zag de gevangenis en een psychiatrische inrichting van binnen. In 1952 ging hij op 32-jarige leeftijd bij de posterijen werken. Dat bleef hij af en aan tot 1969 doen.
Bukowski schreef duizenden gedichten, vele korte verhalen en zes romans. Op zijn veertigste werd zijn eerste bundel gepubliceerd. Pas toen hij 49 werd, kreeg Bukowski de kans van zijn talent te leven. Zijn gedichten zijn meestal autobiografisch en in vrij vers. Ze handelen over levenspijn en de middelen die haar verzachten: drank, liefde, hoeren en literatuur. Charles Bukowski overleed in 1994, op 73-jarige leeftijd.
Met zijn rauwe kijk op de werkelijkheid is Bukowski een verademing voor mensen die zich afvragen waarom de rest van de wereld krankzinnig is en zij niet. Het zwelgen in zelfmedelijden van de schrijver zou een stijlfiguur kunnen zijn. Als het dat niet is, is het hem vergeven. Het valt waarschijnlijk niet mee om je kunstenaarsziel te laten overleven in de banale werkelijkheid. Het briljante van Bukowski's gedichten is dat uit alle ellende soms iets moois voortkomt, zoals op sommige mestvaalten weleens een klaproos staat.
"Het is niet de dood die
mij zorgen baart, het is mijn vrouw
achterlaten met deze
homp
niets
ik wil haar
toch
laten weten
dat al die nachten
slapend
naast haar
zelfs de nutteloze
ruzies
zulke schitterende dingen
waren
en de harde
woorden
die ik altijd vreesde te
zeggen
kunnen nu worden
gezegd:
ik hou
van jou"
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Stefan van Mierlo
Gesponsord
Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?
Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.
Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.
Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.
Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.
Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!
Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!
Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.
Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.
De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.
Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.
Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.
Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.
De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!
De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?
Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.
Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.
Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu
Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?
Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.
Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur
