Verslaving en schuldgevoelens

Verslaging en schuldgevoelens. Dat is een mooie samenvatting van dit boek van David Sheff over zijn worsteling met de drugsverslaving van zijn zoon Nic. David heeft geprobeerd een boek te schrijven waarin zowel de feiten rondom drugs en onderzoek naar drugs naar voren komen als zijn eigen verhaal, en dat is goed gelukt.

De ouders van Nic scheiden als hij nog jong is en dat is één van de redenen die David gebruikt voor zijn eigen schuldgevoelens, als hij en zijn vrouw niet waren gescheiden dan… Maar langzaam wordt duidelijk dat dat niet dé reden kan zijn. Er zijn ook heel veel kinderen van ouders die niet gescheiden zijn die aan de drugs zitten. En zo probeert hij één voor één de redenen voor drugsverslaving te ontrafelen met hulp van artsen en verslavingsdeskundigen die hij als vader én als journalist raadpleegt om tot het beste plan voor Nic te komen. Deze stukken met informatie onderbreken soms het verhaal van het boek wat. Het werken met informatieblokken had daar bijvoorbeeld bij kunnen helpen.

Want het echte verhaal is het verhaal van David en Karen (de stiefmoeder van Nic) die proberen Nic te helpen en hun andere twee kinderen Jasper en Daisy te beschermen. Het is prachtig om te zien hoe de band tussen Nic en Karen is en hoe Karen probeert en het contact goed te houden tussen de kinderen en de jongsten niet te belasten met volwassen zaken. Het meest schrijnende voorbeeld uit het boek is als Jasper er achter komt dat het kleingeld uit zijn spaarvarken weg is, meegenomen door zijn grote broer.

Een erg mooi boek, niet zo aangrijpend als de film die Felix van Groeningen er over heeft gemaakt, maar een mooi inkijkje in drugsverslaving en de Amerikaanse samenleving. Ik ben erg benieuwd naar de boeken die Nic hier zelf over heeft geschreven.