Lezersrecensie
Een zoete thriller
Ik mocht het thrillerdebuut van Jessa Maxwel lezen in ruil voor een recensie. De vergelijkingen met Cluedo, Bake Off en Knives Out maakten mij zeer nieuwsgierig!
Kirkus Reviews omschrijft dit boek als een heerlijk brouwsel van twee scheutjes Agatha Christie en drie eetlepels Great British Bake Off. Hier kan ik mij wel in vinden, maar niet in die verhoudingen.
Het Bake Off-gedeelte overheerst, waardoor ik dit boek eerder in het “Feel Good”-genre zou plaatsen.
In de proloog wordt er inderdaad gestart met de vondst van een lijk, waarvan de identiteit nog niet wordt meegedeeld. Deze mysterieuze start maakt een boek niet per sé een thriller. Er zijn wel wat elementen aanwezig waardoor de vergelijking met Agatha Christie kan worden gemaakt, zoals bijvoorbeeld het isolerende aspect: Het verhaal speelt zich af op het afgelegen landgoed Grafton (van presentatrice Betsy Martin) en de kandidaten moeten hun gsm’s inleveren gedurende hun deelname. Ook zijn alle mogelijke verdachten op één plek aanwezig. Maar daar houdt de gelijkenis wat mij betreft op. Er gebeuren geen confrontaties onder leiding van een detective die plots de verdachte aanduidt door het leggen van linken tussen allerlei op het eerste zicht onbelangrijke details. Verdenkingen worden niet uitgesproken en de zaak wordt al snel als afgesloten beschouwd, wat hier toch een gemiste kans is.
Dat betekent niet dat het geen leuk verhaal was. Jessa Maxwell hanteert een aangename, vlotte en beeldende schrijfstijl. De reputatie van Bakweek is dat het om een respectvol, aangenaam, gezellig kookprogramma gaat en dat wordt ook perfect zo neergezet. Bakken kan therapeutisch werken, en dat je door dit boek zin krijgt om in de potten te vliegen klopt.
De personages zijn ook erg uiteenlopend qua leeftijd en karakter en hebben elk een eigen agenda, wat het voor de lezer leuk maakt om Bakweek vanuit verschillende perspectieven te ervaren.
De “spanning” die verweven wordt in het verhaal is voor een thriller-fan echter wat teleurstellend. De sabotages waar de deelnemers mee geconfronteerd worden zijn kinderlijk en niet origineel. Persoonlijk vond ik de dader van de sabotages er ook vingerdik op liggen. De hele verhaallijn verloopt eigenlijk wat voorspelbaar. Dit boek zal dus niet in de smaak vallen bij sensatiezoekers, maar wie zich settelt voor een heerlijke cosycrime vol zoetigheden zal niet worden teleurgesteld.
Kirkus Reviews omschrijft dit boek als een heerlijk brouwsel van twee scheutjes Agatha Christie en drie eetlepels Great British Bake Off. Hier kan ik mij wel in vinden, maar niet in die verhoudingen.
Het Bake Off-gedeelte overheerst, waardoor ik dit boek eerder in het “Feel Good”-genre zou plaatsen.
In de proloog wordt er inderdaad gestart met de vondst van een lijk, waarvan de identiteit nog niet wordt meegedeeld. Deze mysterieuze start maakt een boek niet per sé een thriller. Er zijn wel wat elementen aanwezig waardoor de vergelijking met Agatha Christie kan worden gemaakt, zoals bijvoorbeeld het isolerende aspect: Het verhaal speelt zich af op het afgelegen landgoed Grafton (van presentatrice Betsy Martin) en de kandidaten moeten hun gsm’s inleveren gedurende hun deelname. Ook zijn alle mogelijke verdachten op één plek aanwezig. Maar daar houdt de gelijkenis wat mij betreft op. Er gebeuren geen confrontaties onder leiding van een detective die plots de verdachte aanduidt door het leggen van linken tussen allerlei op het eerste zicht onbelangrijke details. Verdenkingen worden niet uitgesproken en de zaak wordt al snel als afgesloten beschouwd, wat hier toch een gemiste kans is.
Dat betekent niet dat het geen leuk verhaal was. Jessa Maxwell hanteert een aangename, vlotte en beeldende schrijfstijl. De reputatie van Bakweek is dat het om een respectvol, aangenaam, gezellig kookprogramma gaat en dat wordt ook perfect zo neergezet. Bakken kan therapeutisch werken, en dat je door dit boek zin krijgt om in de potten te vliegen klopt.
De personages zijn ook erg uiteenlopend qua leeftijd en karakter en hebben elk een eigen agenda, wat het voor de lezer leuk maakt om Bakweek vanuit verschillende perspectieven te ervaren.
De “spanning” die verweven wordt in het verhaal is voor een thriller-fan echter wat teleurstellend. De sabotages waar de deelnemers mee geconfronteerd worden zijn kinderlijk en niet origineel. Persoonlijk vond ik de dader van de sabotages er ook vingerdik op liggen. De hele verhaallijn verloopt eigenlijk wat voorspelbaar. Dit boek zal dus niet in de smaak vallen bij sensatiezoekers, maar wie zich settelt voor een heerlijke cosycrime vol zoetigheden zal niet worden teleurgesteld.
1
Reageer op deze recensie