Lezersrecensie
Smaakt naar meer
Vier jaar geleden verdwijnt Deborah Jenkins, sindsdien is de politie elk spoor bijster. Tot er plots een baby ten vondeling wordt gelegd, waarbij de DNA-test aantoont dat Deborah de moeder is. De verdwijningszaak wordt van onder het stof gehaald. Detective Gina Harte is vastbesloten om de zaak dit keer wel tot een goed einde te brengen.
De lezer wordt gelokt met de belofte dat Carla Kovach de schrijvers M.J. Arlidge en Robert Bryndza weet te evenaren. Een gewaagde uitspraak, waardoor men vaak als lezer bedrogen achterblijft. Dit maal blijkt het echter geen valse belofte te zijn. Net als Helen Grace uit de populaire reeks van M.J. Arlidge, is Gina Harte een toegewijde politievrouw die haar carrière laat primeren op haar privéleven. Ze draagt ook de nodige bagage met zich mee. Uit haar negatieve ervaringen uit het verleden put ze de nodige kracht en het doorzettingsvermogen om andere slachtoffers uit de nood te helpen.
De vlotte schrijfstijl van Carla Kovach loodst je moeiteloos doorheen het verhaal. Door gebruik te maken van verschillende vertelperspectieven ontdek je als lezer het verhaal vanuit verschillende kanten. Zo is er het standpunt van Gina Harte, waardoor je nauw betrokken wordt bij de politionele kant van de zaak. Daarnaast is er het standpunt van Luke Jenkins, de man van Deborah, die al vier jaar gebroken achterblijft met hun twee kinderen en probeert om de draad van zijn leven weer op te nemen. Tot slot is er ook het standpunt van Deborah Jenkins, waardoor je ontdekt dat ze ontvoerd is en wordt opgesloten in een kelder in de meest barre omstandigheden. Hoewel Deborah haar ontvoerder kent, wordt dit gelukkig niet verklapt voor de lezer, waardoor de nieuwsgierigheid aanwezig blijft. Wat wel jammer is, is dat haar gevangenschap reeds wordt verklapt op de achterflap van het boek. Er wordt al zeer veel prijsgegeven in de korte inhoud, waardoor je als lezer niet echt meer voor verrassingen komt te staan.
Dat Carla Kovach een verleden heeft als toneelschrijver en actrice en intussen mede-eigenaar is van een film-, fotografie- en videoproductiebedrijf, is duidelijk merkbaar aan haar manier van schrijven. Ze heeft oog voor detail en weet zeer beeldend alles weer te geven. Deze filmische schrijfstijl maakt het voor de lezer zeer prettig, je kan je alles levendig voorstellen. Stil maar is een mooie start van een veelbelovende serie rond de sympathieke Gina Harte.
De lezer wordt gelokt met de belofte dat Carla Kovach de schrijvers M.J. Arlidge en Robert Bryndza weet te evenaren. Een gewaagde uitspraak, waardoor men vaak als lezer bedrogen achterblijft. Dit maal blijkt het echter geen valse belofte te zijn. Net als Helen Grace uit de populaire reeks van M.J. Arlidge, is Gina Harte een toegewijde politievrouw die haar carrière laat primeren op haar privéleven. Ze draagt ook de nodige bagage met zich mee. Uit haar negatieve ervaringen uit het verleden put ze de nodige kracht en het doorzettingsvermogen om andere slachtoffers uit de nood te helpen.
De vlotte schrijfstijl van Carla Kovach loodst je moeiteloos doorheen het verhaal. Door gebruik te maken van verschillende vertelperspectieven ontdek je als lezer het verhaal vanuit verschillende kanten. Zo is er het standpunt van Gina Harte, waardoor je nauw betrokken wordt bij de politionele kant van de zaak. Daarnaast is er het standpunt van Luke Jenkins, de man van Deborah, die al vier jaar gebroken achterblijft met hun twee kinderen en probeert om de draad van zijn leven weer op te nemen. Tot slot is er ook het standpunt van Deborah Jenkins, waardoor je ontdekt dat ze ontvoerd is en wordt opgesloten in een kelder in de meest barre omstandigheden. Hoewel Deborah haar ontvoerder kent, wordt dit gelukkig niet verklapt voor de lezer, waardoor de nieuwsgierigheid aanwezig blijft. Wat wel jammer is, is dat haar gevangenschap reeds wordt verklapt op de achterflap van het boek. Er wordt al zeer veel prijsgegeven in de korte inhoud, waardoor je als lezer niet echt meer voor verrassingen komt te staan.
Dat Carla Kovach een verleden heeft als toneelschrijver en actrice en intussen mede-eigenaar is van een film-, fotografie- en videoproductiebedrijf, is duidelijk merkbaar aan haar manier van schrijven. Ze heeft oog voor detail en weet zeer beeldend alles weer te geven. Deze filmische schrijfstijl maakt het voor de lezer zeer prettig, je kan je alles levendig voorstellen. Stil maar is een mooie start van een veelbelovende serie rond de sympathieke Gina Harte.
1
Reageer op deze recensie