mildheid

Opnieuw een sublieme roman van Stefan Hertmans. Net zoals in "Oorlog en terpentijn", duiken we volledig onder in een boeiende geschiedenis: het verhaal van de collaborateur Willem Verhulst en diens pracht van een (tweede) vrouw, Mientje. Centraal vertrekpunt van alle verhaallijnen is het oude huis in het Gentse Patershol, Drongenhof (je kan het huis zien op Google Maps!). Hertmans woonde zelf in dit huis in de jaren '70. Pas later verneemt hij wie voor hem het huis bewoonde... Het verhaal van Willem Verhulst en Mientje is een dramatisch verhaal. Het is het verhaal over extreme gedachtengang, oorlog, collaboratie en de gevolgen daarvan. Voor mij is het ook vooral het verhaal over een formidabele, moedige vrouw die is blijven standhouden in deze storm en die het steeds voor haar kinderen én voor haar man heeft opgenomen, hoe controversieel hij ook was. Zo mooi hoe Hertmans het verhaal helemaal "uitspint" tot de laatste draad: het blijft tot het einde boeien en verrassen. Hertmans vertelt met ongelofelijk veel menselijkheid over deze "onmenselijke" man. Hij steekt zijn meningen hierover niet onder stoelen en banken, laat dat duidelijk zijn; en toch is er altijd die milde toon, als een zachte lente. De vele foto's in het boek maken het verhaal extra levendig. Een prachtig boek.