Hebban recensie
Meeslepend in de gedachtenwereld
Elizabeth zit in klas 4b van het Mercratuscollege in Rotterdam. Daar wordt ze dag in dag uit op een gruwelijke, voor anderen onzichtbare, manier gepest door een paar klasgenoten. Elke dag naar school is een ware martelgang en Elizabeth zondert zich steeds meer af. Het enige positieve dit jaar is de aanwezigheid van Alec, die dit jaar bij haar in de klas zit. Elizabeth heeft het behoorlijk te pakken van Alec, maar hij heeft verkering met Riley. Ze is een heel mooi, blond, slank en lief meisje. Elizabeth heeft er alles voor over om in haar schoenen te staan en dan neemt ze een fatale beslissing.
Dat we van Judith Visser kwaliteit gewend zijn is één ding, maar met Stuk steekt ze zelfs met kop en schouders boven haar eerdere werk uit. Vanaf de eerste pagina grijpt het boek je bij de keel en laat je niet meer los. Je wordt langzaam maar zeker onder getrokken in de wereld van een meisje dat niets anders heeft dan haar eigen gedachten en een ratje als huisdier. Het gaat dan ook langzaam maar zeker slechter met Elizabeth. Ze doet dingen waar een normaal mensen niet eens aan wil denken. Dankzij het talent van Visser leef je zo met haar mee, dat zelfs de meest absurde keuzes begrijpelijk zijn. Zelfs de meest extreme beslissingen worden logisch. Doordat Visser vanuit Elizabeth heeft geschreven zit je haar heel dicht op de huid en dát is ware schrijfkunst: de lezer het gevoel geven dat hij de hoofdpersoon is. Toch zit er nog genoeg verrassing in het boek, want niet elke beslissing die ze maakt legt ze meteen uit.
Kortom, als je eenmaal aan het boek bent begonnen kan je het simpelweg niet wegleggen. Het laat je niet meer los en zelfs als het boek allang uit is, blijft het nog dagen in je gedachten rondspoken. Een absolute aanrader dus voor mensen die houden van psychologische thrillers die onder je huid gaan zitten. Bovendien een boek dat de lezer reikhalzend doet uitkijken naar Judiths volgende boek.
Dat we van Judith Visser kwaliteit gewend zijn is één ding, maar met Stuk steekt ze zelfs met kop en schouders boven haar eerdere werk uit. Vanaf de eerste pagina grijpt het boek je bij de keel en laat je niet meer los. Je wordt langzaam maar zeker onder getrokken in de wereld van een meisje dat niets anders heeft dan haar eigen gedachten en een ratje als huisdier. Het gaat dan ook langzaam maar zeker slechter met Elizabeth. Ze doet dingen waar een normaal mensen niet eens aan wil denken. Dankzij het talent van Visser leef je zo met haar mee, dat zelfs de meest absurde keuzes begrijpelijk zijn. Zelfs de meest extreme beslissingen worden logisch. Doordat Visser vanuit Elizabeth heeft geschreven zit je haar heel dicht op de huid en dát is ware schrijfkunst: de lezer het gevoel geven dat hij de hoofdpersoon is. Toch zit er nog genoeg verrassing in het boek, want niet elke beslissing die ze maakt legt ze meteen uit.
Kortom, als je eenmaal aan het boek bent begonnen kan je het simpelweg niet wegleggen. Het laat je niet meer los en zelfs als het boek allang uit is, blijft het nog dagen in je gedachten rondspoken. Een absolute aanrader dus voor mensen die houden van psychologische thrillers die onder je huid gaan zitten. Bovendien een boek dat de lezer reikhalzend doet uitkijken naar Judiths volgende boek.
3
Reageer op deze recensie