Goede concepten die te gehaast voelen uitgevoerd

Ik geef niet graag een negatieve review. Zeker niet voor Nederlandse auteurs in het fantastische genre. Toch liet dit boek mij vooral verward achter.

Er zijn veel goede ideeën in de basis. Bijvoorbeeld de wereld waarin het verhaal zich afspeelt heeft potentie. Het idee van demonen uit een andere dimensie kan ook werken. Het idee van bedrijven die het hele dagelijks leven beheersen is interessant om uit te voeren. Maar Scherven vol ogen voelt onsamenhangend.

Allereerst, het boek is slechts 208 pagina’s. Wat niet erg is. Maar de eerste 103 pagina’s gaan over het hoofdpersonage, hoe zij haar werk kwijtraakt en nieuw werk moet vinden. De eerste 3 zinnen van de achterflap luiden als volgt: ‘Jennifer kerkels raakt haar baan kwijt. In het Nederland van 2080 is het echter niet eenvoudig nieuw werk te vinden. Bang om op straat te eindigen, schrijft ze zich in bij het instituut “Perfect”.’
De eerste helft van het boek kan in drie zinnen samengevat worden. Dat is ook echt het gevoel dat ik kreeg bij het lezen. De schrijver wil heel graag de wereld schetsen die hij gemaakt heeft. En dat is ook een mooie wereld. Echter, eerst een uitgebreide beschrijving van 103 pagina’s doorlezen voordat het boek begint, is iets dat mij niet in het verhaal trekt. Er wordt echt te veel omschreven. Bijna elke maaltijd, elke keer tandenpoetsen, make-up doen etc. Zelfs de bureaublad achtergronden op de computers van de collega’s van de hoofdpersonages worden uitgelegd. Ik had beloofd het boek uit te lezen, maar anders had ik het na 50-60 pagina’s weggelegd.

De tweede helft van het verhaal gaat dan ineens vlot. Hier komen de goede ideeën wel naar voren, maar gaat het naar mijn mening weer te snel. Dat komt met name door grote sprongen in de tijd. Er worden ineens hele periodes overgeslagen. In die periodes had de informatiegolf van de eerste helft van het boek beter verwerkt kunnen worden.

Wat mij vooral tot een lage beoordeling heeft bewogen is de verwarring. Dat bestaat uit drie dingen. Thema, genre en plot.
Thema: Het is mij niet duidelijk wat de thematiek in het boek is. Er wordt twee keer een hele discussie gevoerd over religie. Het is een felle discussie met flinke kritiek op religie. Maar in het hele verhaal komt religie niet naar voren. Het is geen drijfveer voor personages en ook geen driver voor het verhaal. Het voelt alsof de schrijver even zijn hart wilde luchten, of dit aan zijn lezers wil vertellen.
Daarnaast is er heel gedetailleerde informatie over allerlei wetenschappelijke dingen. Zoals kwantummechanica en de werking van het menselijk brein.
Maar naast die hele realistische wetenschap is er dan ineens iets met demonen uit een andere dimensie, die eruitzien als dieren.
Eerst lijkt het verhaal vooral te gaan over kapitalisme, geld, klimaatverandering en het egoïsme van de mens. Dat wordt in het begin namelijk heel uitvoerig behandeld, maar is uiteindelijk toch niet de drijfveer van het verhaal.
Genre: Het boek profileert zichzelf als horror. Hoewel er wel wat spannende elementen inzitten heeft het mij niet echt gegrepen als spannend of horror. Het genre horror moet een bepaald gevoel van mysterie bevatten. Een knagend gevoel van spanning voor iets onbekends. Maar de uitgebreide uitleg neemt dit weg uit dit boek. Daarnaast is de eerste helft van het boek letterlijk iemand die werkt, eet en ontslagen wordt. Daar is niks horror aan en er is ook geen trigger om die horror te generen. Aan het einde van het boek wordt het heel bloederig en heftig, maar dat is meer actie. Ik kon het genre niet helemaal plaatsen.
Plot: Het plot is wel duidelijk, maar maakt een aantal vreemde sprongen. In het begin gaat het heel traag. Er wordt heel uitgebreid stilgestaan bij negatieve invloeden van bedrijven en geld. Tot Jennifer wordt ontslagen en bij het bedrijf ‘Perfect’ gaat werken. Dan gaan we ineens in een stroomversnelling. Jennifer maakt een traumatische ervaring mee en wordt opgesloten in een cel. Maar vervolgens gaat ze samen met een oud-collega in die cel uitgebreid praten over kwantummechanica en alternatieve dimensies, onder het genot van een kop koffie. Daarna vliegen er ineens een aantal weken voorbij, komen er weer personages terug het Jennifers verleden. Zoals een oude liefdesvlam. Maar na een discussie over religie vinden ze elkaar niet meer leuk. Wat weer heel gek aanvoelt. Dan komt uiteindelijk het plottwist en dat gaat over demonen uit een andere dimensie die willen ontsnappen.
De epiloog maakte de verwarring compleet toen er ineens een personage opdook die het hele boek terugkomt. Die persoon lijkt dan wel weer belangrijk, dan niet, maar het is nooit echt duidelijk. En in de epiloog keert ze dan ineens terug alsof deze persoon de drijvende kracht van het verhaal is.

De uitgebreide wereldopbouw wordt in het korte boek niet echt benut. Gaat het boek nu over kapitalisme, bedrijven, geld, religie, wetenschappelijke mogelijkheden of juist magische demonen? Is het verhaal nou een novelle, actie, sci-fi, thriller, horror? Al met al liet het boek mij in verwarring achter. De concepten zijn goed, maar voelen te gehaast uitgewerkt.