Lezersrecensie
Het wantij - een wandeling
Jaap Robben is een veelzijdig auteur: gedichten, kinderboeken, romans en essays. Het Wantij is een essay dat is uitgegeven in de prachtige serie Terloops van uitgeverij Van Oorschot.
Robben wil een echte waddentocht maken - van de wal naar een eiland- voordat de Waddenzee verdwijnt. Dat risico is namelijk door klimaatverandering levensgroot aanwezig. Misschien is “over de bodem van de zee lopen” over tien jaar namelijk helemaal niet meer mogelijk.
Dus gaat hij een tocht maken van het vaste land naar Schiermonnikoog en hoopt hij de stilte en weidsheid van het wad te leren kennen.
Maar met hem komt een heel gezelschap mee…. Beeldbellende Spaanse toeristen, een groep jongemannen die een vrijgezellenfeest vieren…..
Hoe kun je dan de stilte opzoeken en je verliezen in de ruimte? Jaap Robben neemt de lezer mee in die zoektocht. En al wandelend komen er allerlei (flarden van) gedachten bij hem op ( wandelaars zullen dit herkennen!).
Bijvoorbeeld de vraag of nijlganzen zichzelf ook een exoot voelen.
Het is mooi hoe Robben grote vragen van nu koppelt aan zijn wandeltocht. Wat als de mens zou uitsterven? Wat is dan het ergste? Dat er geen enkele soort meer is die zich ons zal herinneren.
Grappig (en zelfs soms ronduit hilarisch) zijn zijn observaties van zijn mede wandelaars…. “Alles aan hen is waterdicht. Zijzelf misschien nog wel het meeste..”.
Ik werd het meeste geroerd door zijn bespiegelingen over Bregtje, zijn overleden vriendin.
Het Wantij is een pareltje aan de ketting “Terloops” en zot vol met herkenningen voor wie ooit een wadlooptocht naar een van de eilanden heeft gemaakt. Gekoppeld aan de actualiteit (klimaatverandering en de gevolgen daarvan) laat Robben ons nadenken over wat we binnen korte tijd zomaar zouden kunnen verliezen.
Robben wil een echte waddentocht maken - van de wal naar een eiland- voordat de Waddenzee verdwijnt. Dat risico is namelijk door klimaatverandering levensgroot aanwezig. Misschien is “over de bodem van de zee lopen” over tien jaar namelijk helemaal niet meer mogelijk.
Dus gaat hij een tocht maken van het vaste land naar Schiermonnikoog en hoopt hij de stilte en weidsheid van het wad te leren kennen.
Maar met hem komt een heel gezelschap mee…. Beeldbellende Spaanse toeristen, een groep jongemannen die een vrijgezellenfeest vieren…..
Hoe kun je dan de stilte opzoeken en je verliezen in de ruimte? Jaap Robben neemt de lezer mee in die zoektocht. En al wandelend komen er allerlei (flarden van) gedachten bij hem op ( wandelaars zullen dit herkennen!).
Bijvoorbeeld de vraag of nijlganzen zichzelf ook een exoot voelen.
Het is mooi hoe Robben grote vragen van nu koppelt aan zijn wandeltocht. Wat als de mens zou uitsterven? Wat is dan het ergste? Dat er geen enkele soort meer is die zich ons zal herinneren.
Grappig (en zelfs soms ronduit hilarisch) zijn zijn observaties van zijn mede wandelaars…. “Alles aan hen is waterdicht. Zijzelf misschien nog wel het meeste..”.
Ik werd het meeste geroerd door zijn bespiegelingen over Bregtje, zijn overleden vriendin.
Het Wantij is een pareltje aan de ketting “Terloops” en zot vol met herkenningen voor wie ooit een wadlooptocht naar een van de eilanden heeft gemaakt. Gekoppeld aan de actualiteit (klimaatverandering en de gevolgen daarvan) laat Robben ons nadenken over wat we binnen korte tijd zomaar zouden kunnen verliezen.
2
Reageer op deze recensie