Waar een koffer al niet toe kan leiden...

De schrijfster koopt op een veiling van Sotheby's een koffer vol met kleding, spullen, stoffen, kant en bont. Het meest intrigerend is een verzameling albums met foto's en ansichtkaarten, duidelijk een jarenlange briefwisseling tussen een moeder en een dochter. Ze gaat de geschiedenis achterhalen van deze twee personen: de hoofdpersoon is duidelijk de moeder, gravin Margarethe Henckel von Donnersmarck, dochter uit een steenrijke familie die fabrieken en mijnen exploiteert. Op relatief late leeftijd trouwt ze met de verarmde Hongaarse graaf Szapári, voor allebei een voordelig huwelijk want zij krijgt een adellijke titel en hij krijgt geld. Ze besluiten in Oostenrijk in de afgelegen streek de Lungau te gaan wonen en ze verbouwen een kasteel, Finstergrün naar hun eigen ideaalbeeld: een Middeleeuwse burcht. Ze krijgen twee kinderen, maar al snel is Margarethe weduwe. Dan blijkt weer wat een ondernemende vrouw ze is: Ze vindt dat ze het aan haar adellijke titel verplicht is om de mensen in haar directe omgeving te helpen en ze sticht een school, legt een telefoonleiding aan, helpt arme boerengezinnen en wanneer talrijke verminkte soldaten uit de 1e Wereldoorlog terugkomen, zorgt ze dat ze hun gezinnen kunnen onderhouden. Parallel aan het leven van Margarethe beschrijft van Terreehorst ook de geschiedenis van dat deel van Europa: Duitsland-Hongarije, Oostenrijk, Polen vanaf midden 19 e eeuw. De invalshoek is interessant: gezien vanuit een adellijke vrouw, in de oude Oostenrijkse traditie en standenmaatschappij, geheel geworteld in de alles controlerende katholieke kerk met bijbehorende standpunten. Ook hier krijgen we weer de nodige verklaringen waarom het allemaal zo verschrikkelijk mis is gegaan na de 1e Wereldoorlog. Waarom de Oostenrijkers massaal Hitler juichend binnenhaalden bij de Anschluss. In dit opzicht is het boek fascinerend: het leven van een bijzondere vrouw als Margarethe en de geschiedenis. Ook wel een heel bijzonder hoofdstuk is gewijd aan een personage dat op een kasteel in de buurt van Finstergrün woonde: Hermann Göring. De schrijfster heeft de nodige bronnen geraadpleegd en schetst een nauwkeurig beeld van deze vreselijke man. Hoe fascinerend het boek ook is, soms is het ook wat warrig, want de schrijfster springt soms van de hak op de tak, van de Henckel von Donnersmarcks naar de Szapári's naar de Wilceks etc. Heel veel namen komen voorbij, af en toe pakt ze weer iets terug, dan gaat ze met grote sprongen vooruit. Absoluut een lezenswaardig boek, 4 sterren.