Onheilspellend, akelig dichtbij, verontrustend.

Pauline Green, president van de VS, bezoekt een ultrageheime locatie. In geval van een derde wereldoorlog zal zij met haar gezin, kabinet en staf hier veilig zijn tegen bomaanvallen en aanvallen met gifgas. Ze wordt er rondgeleid en ze hoopt dat ze er nooit meer naar toe hoeft te gaan, vandaar de titel. Op het wereldtoneel zijn brandhaarden: in Afrika een aanval in Tsjaad, schermutselingen in Soedan. Binnen de Chinese regering staat de oude garde van het strenge communisme tegenover de jongere mensen die vooruit willen, die het anders willen. President Pauline Green heeft het moeilijk door een brallerige populistische politicus. En dan is er ook nog de CIA die in Tsjaad samenwerkt met andere geheime diensten om enorme drugslijnen op te rollen. Eén geheim agent volgt de verschillende transporten en komt in aanraking met een jonge weduwe met een kindje die wanhopig is door armoede en terechtkomt bij een mensensmokkelaar. Ken Follet (wat kan die man schrijven!!) zet alles weloverwogen neer, dus de lezer krijgt veel informatie en veel namen in het begin. Tip: maak een lijstje met namen en functies. De internationale ontwikkelingen escaleren: een aanval lokt een tegenaanval uit, daar wordt weer op gereageerd. Agressie tegen één land betekent dan agressie tegen een ander land en dat kan de regering niet ongestraft laten. Je wil schreeuwen: stop met deze krankzinnige wedloop, maar het gaat door. Nagelbijtend spannend, heb een halve nacht doorgelezen. Maar ook: heel beangstigend, want ook in onze huidige wereld is het wereldtoneel binnen een aantal maanden gevaarlijk gekanteld. Een verontrustend boek.