Verslag van een ongelooflijk sterke man.

Is dit een goed boek? Is het een literair werk? Een doorwrocht stuk journalistiek? Het is dit alles . Navalny begint te vertellen over de vergiftiging met zenuwgas, waardoor hij in coma raakte en gelukkig terecht kwam in een ziekenhuis in Duitsland. Hij heeft lang op de IC gelegen en moest daarna revalideren. Waarschijnlijk dacht de hele vrije wereld: blijf weg uit Rusland, maar nee, hij ging terug naar het land dat hij zo intens liefhad. Dan lezen we hoe hij opgroeide, naar school ging, ging studeren, welke studies hij volgde en waarom en hoe hij Joelia tegenkwam. Tegelijk daarmee vertelt hij hoe hij in conflict kwam met het heersende regime. Hij richtte de Anticorruptiestichting op en wilde meedoen aan verschillende verkiezingen. Overal werd hij tegengewerkt, kwam in de gevangenis, kwam vrij, werd weer gearresteerd, weer naar de gevangenis. Navalny werd de strijder voor de waarheid, voor democratie en voor vrijheid voor het Russische volk. Na de revalidatie keerde hij terug naar Rusland maar werd meteen gearresteerd en gevangen gezet. Dan wijzigt de stijl van het boek meteen: geen doorlopend verhaal, maar brieven en korte verslagen uit de gevangenis. Hij gaat van strenge gevangenis naar nog strenger, naar nog vreselijker, naar onvoorstelbaar streng. Alles wordt hem ontzegd en toch blijft hij de sterke vechter voor de waarheid, voor democratie, tegen het totaal verziekte en corrupte regime. Het einde is bekend, Navalny is vermoord. Gelukkig hebben we zijn boek. Hij had nog zoveel te zeggen tegen de wereld.