Lezersrecensie
Ochs weet spanning goed op te voeren maar moet oppassen voor missers
De Duik sleept je mee naar een tropische bestemming en dompelt je daar in onder tot het einde. Een heerlijk vakantieboek maar ook geschikt voor een herfstige avond met een dekentje op de bank.
Ochs laat het verhaal vertellen door twee hoofdpersonages die afwisselend een deel van het verhaal vanuit hun perspectief tonen en de lezer kennis laten maken met de andere personages. De spanning wordt direct opgebouwd en vastgehouden. Gedurende het verhaal krijgen de personages meer diepgang en kan het zijn dat de sympathie van de lezer daardoor meermaals van de één naar de ander verschuift. De gebeurtenissen hadden wellicht nog beeldender geschetst mogen worden om de lezer nóg verder in het verhaal te zuigen.
Richting de ontknoping komt het verhaal in een stroomversnelling. Het regent puzzelstukjes waarmee de lezer naar het einde van het boek wordt gevoerd. Maar de weg naar het einde is alles behalve recht. Ochs giet vakkundig nog enkele verrassende plottwists in het verhaal. Daarmee toont zij haar schrijftalent. De snelle stuwing naar het einde lijkt daarom geen bewuste keus van Ochs maar eerder een opdracht van de uitgever om het verhaal met 50 pagina's in te korten.
Ochs heeft veel reiservaring maar het is de vraag in hoeverre zij zich heeft verdiept in de belevingswereld van haar personages. De gedachten, acties en woordkeus van de medewerkers van de duikshop en van de influencer doen soms wat stereotype aan en passen niet altijd bij hun leeftijd. Een jonge rondreizende influencer zegt bijvoorbeeld niet 'ik upload een foto naar Instagram' maar eerder: 'ik post een foto op Insta'.
Hoewel het verhaal vanuit twee perspectieven wordt verteld, is het taalgebruik van de verschillende personages identiek. Dat Ochs bij de hoofdstukken vermeldt vanuit welk perspectief dat deel van het verhaal wordt verteld, is daarom een noodzakelijke toevoeging.
Zoals gezegd weet Ochs haar publiek te boeien en daarom zijn enkele opvallende 'missers' vergeeflijk en niet hinderlijk. Ten eerste is er een valse bekentenis tegenover de politie van één van de personages. Eén van de andere personages concludeert dan dat de bekentenis vals moet zijn omdat diegene 'de taal niet spreekt '. Kennelijk moet voor de lezer duidelijk zijn dat er geen tolk bij het verhoor is betrokken.
Ten tweede vertonen personages soms gedrag dat niet wordt verklaard. Zo zit een personage het ene moment verstijfd van angst verborgen voor de mogelijke moordenaar maar het volgende moment wordt juist de confrontatie gezocht. Ten derde kan een personage wiens handen op de rug zijn geboeid opeens iets pakken. En zo zijn er nog een paar onlogische gebeurtenissen.
Ochs is een reislustige rechtendocent die exotische locaties gebruikt als inspiratie voor haar boeken. De Duik is haar eerste boek en ze belooft haar lezers meer thrillers die zich afspelen in een exotische setting. Een aantrekkelijk vooruitzicht, mits zij in het vervolg niet alleen leunt op haar kennis van de exotische locatie maar zich ook verdiept in de geest van haar personages en de geloofwaardigheid van gebeurtenissen die zij beschrijft.
Ochs laat het verhaal vertellen door twee hoofdpersonages die afwisselend een deel van het verhaal vanuit hun perspectief tonen en de lezer kennis laten maken met de andere personages. De spanning wordt direct opgebouwd en vastgehouden. Gedurende het verhaal krijgen de personages meer diepgang en kan het zijn dat de sympathie van de lezer daardoor meermaals van de één naar de ander verschuift. De gebeurtenissen hadden wellicht nog beeldender geschetst mogen worden om de lezer nóg verder in het verhaal te zuigen.
Richting de ontknoping komt het verhaal in een stroomversnelling. Het regent puzzelstukjes waarmee de lezer naar het einde van het boek wordt gevoerd. Maar de weg naar het einde is alles behalve recht. Ochs giet vakkundig nog enkele verrassende plottwists in het verhaal. Daarmee toont zij haar schrijftalent. De snelle stuwing naar het einde lijkt daarom geen bewuste keus van Ochs maar eerder een opdracht van de uitgever om het verhaal met 50 pagina's in te korten.
Ochs heeft veel reiservaring maar het is de vraag in hoeverre zij zich heeft verdiept in de belevingswereld van haar personages. De gedachten, acties en woordkeus van de medewerkers van de duikshop en van de influencer doen soms wat stereotype aan en passen niet altijd bij hun leeftijd. Een jonge rondreizende influencer zegt bijvoorbeeld niet 'ik upload een foto naar Instagram' maar eerder: 'ik post een foto op Insta'.
Hoewel het verhaal vanuit twee perspectieven wordt verteld, is het taalgebruik van de verschillende personages identiek. Dat Ochs bij de hoofdstukken vermeldt vanuit welk perspectief dat deel van het verhaal wordt verteld, is daarom een noodzakelijke toevoeging.
Zoals gezegd weet Ochs haar publiek te boeien en daarom zijn enkele opvallende 'missers' vergeeflijk en niet hinderlijk. Ten eerste is er een valse bekentenis tegenover de politie van één van de personages. Eén van de andere personages concludeert dan dat de bekentenis vals moet zijn omdat diegene 'de taal niet spreekt '. Kennelijk moet voor de lezer duidelijk zijn dat er geen tolk bij het verhoor is betrokken.
Ten tweede vertonen personages soms gedrag dat niet wordt verklaard. Zo zit een personage het ene moment verstijfd van angst verborgen voor de mogelijke moordenaar maar het volgende moment wordt juist de confrontatie gezocht. Ten derde kan een personage wiens handen op de rug zijn geboeid opeens iets pakken. En zo zijn er nog een paar onlogische gebeurtenissen.
Ochs is een reislustige rechtendocent die exotische locaties gebruikt als inspiratie voor haar boeken. De Duik is haar eerste boek en ze belooft haar lezers meer thrillers die zich afspelen in een exotische setting. Een aantrekkelijk vooruitzicht, mits zij in het vervolg niet alleen leunt op haar kennis van de exotische locatie maar zich ook verdiept in de geest van haar personages en de geloofwaardigheid van gebeurtenissen die zij beschrijft.
1
Reageer op deze recensie