Bonusmoeder met een bonusepiloog!

Dit is de tweede thriller die ik las van Inge van Prooijen.

'Nena is bonusmoeder maar niet iedereen is blij met haar komst'

De cover trekt gelijk je aandacht, met gele letters, gele laarzen, een mysterieuze schuur en een schim achter het raam..

In het verhaal volgen we Nena die probeert met haar vriend Diederik en zijn zoon Benjamin een toekomst op te bouwen. Je volgt het verhaal vanuit de ik-vorm vanuit Nena. Dat leest erg prettig en is het verhaal goed te volgen.
Nena probeert haar taak als bonusmoeder zo goed mogelijk te doen. Dat is echt wel sterk aan de persoon Nena, Benjamin is dan ook gek op haar.
Ze krijgt ook te maken met de moeder van Diederik, Cato een hele statige vrouw, die een duidelijke mening heeft en invloed wil uitoefenen op haar zoon en kleinzoon. Dit zorgt voor spanning in het verhaal.
Celeste is de ex van Diederik en de moeder van Benjamin, in haar ogen kan Nena niks goed doen. En heeft ze eigenlijk nog hoop dat het nog goed komt met Diederik en dat ze dan weer gelukkig kunnen worden als gezin. Celeste en Cato spannen samen tegen Nena, ze probeert zich goed staande te houden. Er gebeuren ook vreemde dingen, zoals een remkabel van haar fiets die doorgeknipt is. Je wordt dan als lezer getriggerd, wie zit er achter Nena aan?
Ook lees je in flashbacks over het verleden van Nena, ze was toen verliefd op Douwe. Gaandeweg het verhaal kom je steeds meer te weten over haar relatie met Douwe.
De triggers over wie er nou achter Nena aan zit, de problemen met Celeste en Cato en het verleden met Douwe maken dat je toch wilt blijven lezen. Sommige stukken voelde voor mij iets te langdradig, waardoor ik het échte thrillergevoel miste. Al hoewel het einde dat dan wel weer goed maakt. Want als je denkt dat het verhaal is afgerond, maakt Inge er in de epiloog een echt thriller-einde van!