Lezersrecensie
Een veelzijdige kijk op bomen en bossen
Lemaire combineert filosofie, geschiedenis, biologie en cultuurwetenschap, en creëert zo een rijk, verrassend en boeiend boek. Het gaat over hoe mensen het bos gebruiken en hebben gebruikt. Over ontbossing als iets dat al speelt sinds de oudheid, en nu in een stroomversnelling is beland. Maar ook over ecoprotesten en pogingen tot herstel. Meer nog dan dat gaat ook over de rol van bomen en bossen in ons denken, in onze taal, in mythen en legenden, in religie, wetenschap en de kunsten.
Dit is geen kale non-fictie, maar een gepassioneerd pleidooi voor het belang van bossen als ecologische schatkamers én als bron van inspiratie, bezinning en genezing. Soms werd het wel erg filosofisch, en bij vlagen kreeg ik de indruk dat de schrijver vooral graag zijn favoriete verhalen, kunstwerken en botanische kennis wilde delen, maar dat doet aan de boodschap niks af.
Een inspirerend boek dat mij doordrong van het belang van bossen, niet alleen voor de toekomst van onze planeet, maar vooral ook voor ons welzijn als mens.
Dit is geen kale non-fictie, maar een gepassioneerd pleidooi voor het belang van bossen als ecologische schatkamers én als bron van inspiratie, bezinning en genezing. Soms werd het wel erg filosofisch, en bij vlagen kreeg ik de indruk dat de schrijver vooral graag zijn favoriete verhalen, kunstwerken en botanische kennis wilde delen, maar dat doet aan de boodschap niks af.
Een inspirerend boek dat mij doordrong van het belang van bossen, niet alleen voor de toekomst van onze planeet, maar vooral ook voor ons welzijn als mens.
1
Reageer op deze recensie