Oppervlakkig op meerdere niveaus

Alice Bodine wordt altijd maar vergeleken met haar perfecte zus Maureen. Daardoor voelt ze zich een mislukkeling; ze zal immers nooit voldoen aan deze verwachtingen. Wanneer Maureen gaat trouwen, besluit Alice dan ook weg te lopen van de familieranch. Ze gaat naar Hollywood en is vastbesloten daar haar carrière te beginnen. Dit avontuur valt echter tegen en na twee jaar besluit Alice terug te keren naar haar familie. Maar onderweg naar huis wordt ze opeens ontvoerd.

Vijfentwintig jaar later verloopt het leven van de Bodines goed. De ranch loopt prima en Maureen en haar gezin hebben er een heel bedrijf omheen gebouwd. Op een dag wordt een mishandelde vrouw langs de kant van de weg gevonden. Deze vrouw blijkt Alice te zijn, eindelijk ontsnapt uit de handen van haar ontvoerder. Maar met haar thuiskomst is niet alle verdriet en angst voorbij: opeens worden er moorden gepleegd en voelt niemand zich meer veilig. Is dit Alices ontvoerder, of is hier iets heel anders aan de hand?

Er is geen twijfel mogelijk dat Nora Roberts (1950) een van de meest geprofileerde schrijfsters van deze tijd is. Met ruim tweehonderd romans op haar naam heeft zij een enorm groot oeuvre gecreëerd en kijkt haar achterban altijd uit naar haar volgende werk. Ook vertaalster Sabine Mutsaers is geen onbekende: zij mocht Zijderups van Robert Galbraith (J.K. Rowling) vertalen en ging daarvoor in het diepste geheim naar Londen. Helaas waren haar vertaaltalent en Roberts’ schrijfervaring niet genoeg om van Bij zonsondergang een parel te maken.

Bij zonsondergang is om verschillende redenen oppervlakkig te noemen. De schrijfstijl die Roberts hanteert, ontneemt de lezer medelijden en begrip voor de personages. Ze omschrijft dan wel hoe een personage zich voelt, maar er wordt zo luchtig en vluchtig gedaan over bepaalde verschrikkelijke gebeurtenissen, dat de lezer weinig kans krijgt om zich te verplaatsen in de personages. Er is constant iets nieuws aan de hand en nooit is er tijd om na te denken over de vraag waarom bepaalde keuzes gemaakt worden of met welke reden iets gebeurt.

Deze negatieve aspecten van het verhaal kunnen door liefhebbers van dit soort boeken als positief gezien worden: het leest vlug, in het plot zit een heerlijk tempo en je hoeft er niet bij na te denken. Heb je dus zin om echt een paar avonden te relaxen en klinkt het plot als iets wat jou zou kunnen interesseren, dan is dit boek misschien iets voor jou. Ook de liefhebber van Nora Roberts' boeken zal van deze roman smullen. Maar, zoals eerder genoemd, is een romantische thriller met een ‘vleugje paarden’ en weinig diepgang niet jouw ding, zoek dan nog even verder.