Wrange bloedband

Hanne verliest al jong haar ouders en groeit op in een kindertehuis. Op een bepaalde leeftijd belandt ze in een pleeggezin. Wanneer haar pleegouders naar Australië emigreren vinden zij de zestienjarige Hanne zelfstandig genoeg en laten haar achter. Hanne zoekt de gemiste aandacht en liefde bij ‘foute’ mannen en raakt zwanger. Ze staat het kind af. Ze blijft de aandacht van ‘foute’ mannen zoeken, raakt weer zwanger en belandt uiteindelijk met haar twee zoons in een commune.
Het verhaal schakelt halverwege naar de drieëntwintigjarige Chrissie die recent haar ouders is verloren. Wanneer ze in een brief van haar ‘vader’ leest dat ze is geadopteerd, start een jarenlange zoektocht naar haar échte moeder. Ook Chrissie is gevoelig voor de aandacht en complimenten van foute mannen.
Gaan de vrouwen elkaar ‘op tijd’ vinden?

De schrijfstijl is bloemrijk; zeer getailleerd. Daarentegen worden er veelvuldig tijdsprongen gemaakt, waardoor de belangrijke details ontbreken. Regelmatig bekroop mij de gedachte dat de verwoording van Hannes gedachten - hoe mooi ook - niet past bij haar emotioneel beschadigde karakter.
De parallel in de levensloop van beide vrouwen is frappant.
Het thema wat ik in deze roman bespeur is: bloed kruipt waar het niet gaan kan.

Ik geef Hannes keuze 3 en halve ster. Voor de schrijfstijl rond ik het af naar boven.