Lezersrecensie
Een romantische novelle
Terugkeer – Marceline de Waard
De thuiskomst van een Laird veroorzaakt opschudding onder de eilandbewoners.
Dough heeft op zijn achttiende, na de dood van zijn moeder, zich gedistantieerd van zijn dominante vader en het eiland. Als zijn vader op sterven ligt, voelt hij de verplichting om zijn succesvolle bedrijf te verkopen en de taak van Laird van de Hebridensmaragd in Schotland op zich te nemen. Met het kapitaal van de verkoop van zijn bedrijf is hij van plan het eiland aantrekkelijk te maken voor toeristen.
De zestigjarige Dough is weduwnaar en zijn onverwachte terugkeer doet menig vrouwenhart sneller slaan. Niet alleen dat van zijn voormalige Personal Assistent die hem komt opzoeken, ook het hart van Jane, een oudere vrouw die op zoek naar een rustig leven de Post-shop beheert. Jane is geen oorspronkelijke eilandbewoner, toch heeft ze met haar rustige aard het vertrouwen van de lokale bevolking gewonnen. Gaat dat Dough ook lukken?
In 2017 besloot Marceline de Waard minder te gaan werken en zich op het schrijven te focussen en met succes zo blijkt uit het feit dat inmiddels de volgende titels van haar hand zijn verschenen: ‘Schandalig en andere zondagverhalen’ (2019), ‘Thuisreis’ (2020), ‘Verlangen en nog meer zondagverhalen’ (2021) en nu dus ‘Terugkeer – een Schotse eilandnovelle’.
Marceline’s schrijfstijl is vloeiend, haar beschrijvingen van de directe omgeving van haar personages kan men bestempelen als poëtisch.
'De weg verdwijnt in de natte nevel. Schapen dribbelen tevoorschijn, in hun vachten glanzen regendruppels als glaskristallen.'
Door de complexe familieverhoudingen, op gespannen voet staande oude vriendschappen die door Doughs komst herleven, de weerstand tegen de aankomende veranderingen van de oude garde, de strubbelingen tussen de van de Laird gecharmeerde dames, komt de rustieke sfeer van het kabbelende dorpsleven in een versneld en woelig vaarwater, hetgeen een mooie spanningsboog oplevert.
‘Brodie had er de pest over in dat de eigendomsakten van hun huizen er nog niet waren. Ook was hij boos over het feit dat ik mannen van buiten het eiland inhuur om het zware werk te doen. Hij vergeet voor het gemak dat voor de eilanders sommige werkzaamheden te hoog gegrepen zijn.’
Menig vrouw hoopt de aantrekkelijke Laird in de nadagen van zijn leven te strikken, toch is de aantrekkingskracht tussen Jane en Dough duidelijk merkbaar, hetgeen de nodige jaloezie opwekt. Tezamen met de directieve wijze waarop de Laird veranderingen doorvoert, leiden de oplaaiende emoties tot confrontaties en onmin.
'In haar ogen glinstert iets dat Jane niet kan thuisbrengen. Triomf? Ze vraagt zich af wat de jongere vrouw voor zich houdt en in haar groeit een leeuwin, tegen elke prijs van plan haar territorium te verdedigen.'
Marceline de Waard zet met Terugkeer een mooi en sfeervol verhaal neer dat de lezer meeneemt naar de belevingswereld van een kleine gemeenschap met grootse verlangens.
De thuiskomst van een Laird veroorzaakt opschudding onder de eilandbewoners.
Dough heeft op zijn achttiende, na de dood van zijn moeder, zich gedistantieerd van zijn dominante vader en het eiland. Als zijn vader op sterven ligt, voelt hij de verplichting om zijn succesvolle bedrijf te verkopen en de taak van Laird van de Hebridensmaragd in Schotland op zich te nemen. Met het kapitaal van de verkoop van zijn bedrijf is hij van plan het eiland aantrekkelijk te maken voor toeristen.
De zestigjarige Dough is weduwnaar en zijn onverwachte terugkeer doet menig vrouwenhart sneller slaan. Niet alleen dat van zijn voormalige Personal Assistent die hem komt opzoeken, ook het hart van Jane, een oudere vrouw die op zoek naar een rustig leven de Post-shop beheert. Jane is geen oorspronkelijke eilandbewoner, toch heeft ze met haar rustige aard het vertrouwen van de lokale bevolking gewonnen. Gaat dat Dough ook lukken?
In 2017 besloot Marceline de Waard minder te gaan werken en zich op het schrijven te focussen en met succes zo blijkt uit het feit dat inmiddels de volgende titels van haar hand zijn verschenen: ‘Schandalig en andere zondagverhalen’ (2019), ‘Thuisreis’ (2020), ‘Verlangen en nog meer zondagverhalen’ (2021) en nu dus ‘Terugkeer – een Schotse eilandnovelle’.
Marceline’s schrijfstijl is vloeiend, haar beschrijvingen van de directe omgeving van haar personages kan men bestempelen als poëtisch.
'De weg verdwijnt in de natte nevel. Schapen dribbelen tevoorschijn, in hun vachten glanzen regendruppels als glaskristallen.'
Door de complexe familieverhoudingen, op gespannen voet staande oude vriendschappen die door Doughs komst herleven, de weerstand tegen de aankomende veranderingen van de oude garde, de strubbelingen tussen de van de Laird gecharmeerde dames, komt de rustieke sfeer van het kabbelende dorpsleven in een versneld en woelig vaarwater, hetgeen een mooie spanningsboog oplevert.
‘Brodie had er de pest over in dat de eigendomsakten van hun huizen er nog niet waren. Ook was hij boos over het feit dat ik mannen van buiten het eiland inhuur om het zware werk te doen. Hij vergeet voor het gemak dat voor de eilanders sommige werkzaamheden te hoog gegrepen zijn.’
Menig vrouw hoopt de aantrekkelijke Laird in de nadagen van zijn leven te strikken, toch is de aantrekkingskracht tussen Jane en Dough duidelijk merkbaar, hetgeen de nodige jaloezie opwekt. Tezamen met de directieve wijze waarop de Laird veranderingen doorvoert, leiden de oplaaiende emoties tot confrontaties en onmin.
'In haar ogen glinstert iets dat Jane niet kan thuisbrengen. Triomf? Ze vraagt zich af wat de jongere vrouw voor zich houdt en in haar groeit een leeuwin, tegen elke prijs van plan haar territorium te verdedigen.'
Marceline de Waard zet met Terugkeer een mooi en sfeervol verhaal neer dat de lezer meeneemt naar de belevingswereld van een kleine gemeenschap met grootse verlangens.
2
Reageer op deze recensie