Lezersrecensie
Een turbulente rit
Tranen van een Feniks - Ema Sindelárova
Emma is geboren achter het ijzeren gordijn. Ze groeit op in een veeleisend klimaat waar haar ouders, beide leraar, kennis, volharding en fysiek uithoudingsvermogen hoog in het vaandel dragen. Gevormd door de strenge eisen van haar vader en armoede kiest de volwassen Emma voor de mogelijkheid om de benauwdheid van haar geboorteplaats Blatna te ontvluchten.
De Nederlandse Kees lijkt een redder in nood en hij neemt Emma en haar dochter onder zijn hoede.
Zo vangt een periode aan waarin Emma de strijd aangaat met spoken uit het verleden.
Haar zoektocht naar geluk, rust en stabiliteit gaat met vallen en opstaan.
De schrijfstijl is rauw, emotioneel, eerlijk. Het raakt. In korte zinnen vertelt de auteur in de derde persoon haar woelige levensverhaal waarin de liefde, mannen en haar kinderen centraal staan en zelfs leidend zijn. Schakelend tussen heden en verleden kreeg ik een beeld van een sterke, maar emotioneel kwetsbare vrouw, die uit overmacht wellicht verkeerde keuzes maakt, maar die na iedere ervaring sterker staat.
Door het vele schakelen tussen heden en verleden verslapte hier en daar mijn aandacht, toch las ik het boek in drie leessessies uit.
Enkele seksueel getinte fragmenten waren mij te expliciet.
De pure schrijfstijl sleurde mij Emma’s achtbaan van emoties in. Het was een turbulente rit.
Het krijgt van mij drie en een halve ster.
Ik kijk uit naar haar volgende boek.
Emma is geboren achter het ijzeren gordijn. Ze groeit op in een veeleisend klimaat waar haar ouders, beide leraar, kennis, volharding en fysiek uithoudingsvermogen hoog in het vaandel dragen. Gevormd door de strenge eisen van haar vader en armoede kiest de volwassen Emma voor de mogelijkheid om de benauwdheid van haar geboorteplaats Blatna te ontvluchten.
De Nederlandse Kees lijkt een redder in nood en hij neemt Emma en haar dochter onder zijn hoede.
Zo vangt een periode aan waarin Emma de strijd aangaat met spoken uit het verleden.
Haar zoektocht naar geluk, rust en stabiliteit gaat met vallen en opstaan.
De schrijfstijl is rauw, emotioneel, eerlijk. Het raakt. In korte zinnen vertelt de auteur in de derde persoon haar woelige levensverhaal waarin de liefde, mannen en haar kinderen centraal staan en zelfs leidend zijn. Schakelend tussen heden en verleden kreeg ik een beeld van een sterke, maar emotioneel kwetsbare vrouw, die uit overmacht wellicht verkeerde keuzes maakt, maar die na iedere ervaring sterker staat.
Door het vele schakelen tussen heden en verleden verslapte hier en daar mijn aandacht, toch las ik het boek in drie leessessies uit.
Enkele seksueel getinte fragmenten waren mij te expliciet.
De pure schrijfstijl sleurde mij Emma’s achtbaan van emoties in. Het was een turbulente rit.
Het krijgt van mij drie en een halve ster.
Ik kijk uit naar haar volgende boek.
1
2
Reageer op deze recensie