Koosnaampjes en grappige situaties

Shemara Jasmine is blogger en auteur. In 2013 stond ze op de shortlist voor de Coffee Company Book Award. Haar eerste boek is ‘Strak pakje’, het eerste deel van de Bootcamp trilogie, uitgegeven door uitgeverij Xander.  

Emma is net vanuit Amerika naar Nederland verhuist. Daar heeft ze een goede baan en ze wordt al snel de minnares van haar baas Randall. Hij geeft aan een relatie met haar te willen, maar hij is getrouwd.
Om wat strakker in haar vel te komen, besluit ze op bootcamp te gaan met Betty, een vriendin van haar. Op bootcamp ontmoet Emma ook Veronique en met zijn drietjes gaan ze strijd aan tegen de kilo’s. Dan komt Emma tot een bijzondere ontdekking en moet ze belangrijke keuzes maken. Gaat ze voor de vriendschap of toch niet?  

Strak pakje wordt geschreven in de ik-vorm en leest als een trein. Het is gemakkelijk langer door te lezen dan je eigenlijk wilde. Ook zitten er ontzettend veel leuke situaties in, die – zoals je van een chicklit verwacht – ervoor zorgen dat je moet lachen. Ook zijn de stukken tijdens de bootcamp lekker herkenbaar. Een zware training, flinke spierpijn en een hele groep die beter is dan jij, dat moet iedereen wel eens ervaren hebben.  

Toch heeft het boek ook wat nadelen. Zo vond ik het als lezer moeilijk om me in te leven in de karakters. Emma komt alles behalve stabiel over en ze lijkt vooral flink te zeuren over haar omgeving. Ze vindt Betty maar irritant, evenals haar moeder. Het lijkt er haast op alsof Emma amper positief over kan zijn en overal wel iets negatiefs in zit. Al moet ik haar daar dan ook wel weer gelijk in geven. De personages zijn namelijk ontzettend irritant. Vrijwel allemaal hebben ze een koosnaampje voor Emma. Betty noemt Emma constant ‘girl,’ en elke keer wanneer Emma’s moeder iets zegt, vindt ze het nodig om ‘kind’ te zeggen. Zelfs Emma’s baas gebruikt een vervelend koosnaampje, namelijk 'mopje'. 
Ook lijken de personages alles anders op te vatten dan hoe iets wordt bedoeld. Het was voor mij wat moeilijk te begrijpen waarom Emma juist met deze types omgaat. Vooral omdat ze zich zo stoort aan hen.   

Ook vond ik een aantal zaken in het boek te toevallig. Het grote conflict dat op de achterflap wordt belooft, is wat karig. Er is amper sprake van een conflict en voor je er erg in hebt is het boek al afgelopen. Het is wel fijn om te weten dat er nog twee delen volgen, want vermoedelijk wordt dit conflict dan nog verder uitgewerkt.  

Het boek is wel overduidelijk een echte chicklit. Hilarische situaties en een vlotte schrijfstijl. Helaas kan ik door de irritante hoofdpersonages het boek niet meer geven dan drie sterren.