Zonnebloemen en weerwolven

Na een veelbelovende aanloop in ‘zonder menselijkheid vaart niemand wel’ begon ik met hoge verwachting aan deze cosy urban fantasy novel.
Ondanks dat er hele verrassende elementen in verwerkt waren, had het voor mij net niet de vibe waar ik op hoopte. De personages vond ik knap neergezet en vooral het mysterie rondom Jaspers veranderde gedrag vond ik een leuke puzzel waarin ik op een spannende link hoopte met het wezen uit het voorgaande deel. Dat laatste bleef jammergenoeg uit. Dat kan natuurlijk aan het cozy element liggen in deze fantasy novel. Ook het plot en de ontknoping vond ik wat zwakker dan waar ik op hoopte. Ik ben denk ik meer een fantasy liefhebber van de meer lugubere acties. Toch is het dorpje waarin het verhaal zich afspeelt een stuk minder gezellig en vredelievend dan je in eerste instantie denkt en dat vond ik dan wel weer een leuke twist. Het heeft potentie voor bloedstollende avonturen, beleefd door magische wezens in strijd met het kapitalisme. Maar of dat nog cosy urban fantasy is..!?

Al met al vond ik dit een leuk boek om tussendoor te lezen, in een door mij wat minder vaak gelezen genre.