Lezersrecensie
Een verhaal dat binnenkomt
Michael Sels , niet te missen met de Belgische kok en diëtist met dezelfde naam, werd drie weken te vroeg geboren. Ik vermoed onder het motto het leven is te kort dus hoe vroeger we startten hoe beter. Als tiener schreef hij zijn frustraties in een dagboek en van elke reis werd er wel een verslag gemaakt. Hij doorworstelde de puberteit met boeken en muziek.
Als volwassene schreef en speelde hij nog steeds muziek en was hij actief als leerkracht Nederlands in middelbare scholen en cvo’s. In 2016 waagde hij zich aan een eerste manuscript met een verhaal voor 10-12 jarigen dat goed onthaald werd. 22 maart 2016, wat voor de Belgen wel een datum is die onthouden wordt, de dag van de aanslagen op de luchthaven en in de metro werd de goesting om te schrijven een noodzaak voor Sels.
Deze dag zorgde ook voor de inspiratie tot het schrijven van het boek De Afspraak.
Het verhaal
Terwijl de stad ontwaakt maken twee jongens zich klaar om te vertrekken. Kwinten, die een thuis situatie heeft met een gewelddadige vader met een alcoholprobleem, heeft een afspraak met het leven. Nikolai , die gepest wordt op school en waar thuis niet naar geluisterd wordt, heeft een afspraak met de dood. Door de drie mannen die wel naar hem luisteren weet hij wat hij moet doen zodat niemand nog zal lachen met hem. Beide reppen zich tegen acht uur naar het centraal station, elk met zijn eigen agenda.
Mijn gedacht
Dit is zonder twijfel het beste boek dat ik dit jaar al gelezen heb. Sels omschrijft thuissituaties waarvan ik vermoed dat er bijna in elke straat wel zo’n verhaal is dat zich afspeelt achter een nietszeggende voorgevel.
Het verhaal van Kwinten, de werkloze vader die begint te drinken en wanneer hij dronken is, zijn vuisten laat spreken. Kwinten die alles verbergt voor zijn vrienden, de blauwe plekken verbergt door dikke kleren te dragen of ziek te zijn. De vrienden die zich zorgen maken maar het niet vlakaf durven vragen, de moeder die probeert haar gezin samen te houden.
Hetzelfde voor het verhaal van Nikolai. Verhuizen zonder te willen, een nieuwe school waar hij direct gepest wordt. Thuis luistert moeder niet naar hem en vader altijd gaan werken. Hoeveel jongeren zoeken er dan geen gehoor buitenshuis waar je dan jammer genoeg vatbaar zijn voor slechte invloeden.
Beide verhalen kwamen wel binnen en dat zal ook Sels zijn bedoeling wel geweest zijn.
Het verhaal leest voor de rest enorm vlot, alles is goed te volgen. Je wordt meegetrokken richting het einde.
Het slot
Het einde van het verhaal toont aan welke indruk de aanslagen maakten op de auteur. Geen echte hele grote twists meer tegengekomen maar dat moet ook niet. Ondanks dat het niet alles afsluit is het einde passend voor dit verhaal.
Conclusie
Een aangrijpend, binnenkomend verhaal dat zeer vlot leest. Personages die wel achter elke simpele voorgevel, in elke straat, kunnen leven of zelfs elke dag iets tegen je zeggen zonder dat je het weet. Een verhaal dat wel zal bijblijven na het lezen
Als volwassene schreef en speelde hij nog steeds muziek en was hij actief als leerkracht Nederlands in middelbare scholen en cvo’s. In 2016 waagde hij zich aan een eerste manuscript met een verhaal voor 10-12 jarigen dat goed onthaald werd. 22 maart 2016, wat voor de Belgen wel een datum is die onthouden wordt, de dag van de aanslagen op de luchthaven en in de metro werd de goesting om te schrijven een noodzaak voor Sels.
Deze dag zorgde ook voor de inspiratie tot het schrijven van het boek De Afspraak.
Het verhaal
Terwijl de stad ontwaakt maken twee jongens zich klaar om te vertrekken. Kwinten, die een thuis situatie heeft met een gewelddadige vader met een alcoholprobleem, heeft een afspraak met het leven. Nikolai , die gepest wordt op school en waar thuis niet naar geluisterd wordt, heeft een afspraak met de dood. Door de drie mannen die wel naar hem luisteren weet hij wat hij moet doen zodat niemand nog zal lachen met hem. Beide reppen zich tegen acht uur naar het centraal station, elk met zijn eigen agenda.
Mijn gedacht
Dit is zonder twijfel het beste boek dat ik dit jaar al gelezen heb. Sels omschrijft thuissituaties waarvan ik vermoed dat er bijna in elke straat wel zo’n verhaal is dat zich afspeelt achter een nietszeggende voorgevel.
Het verhaal van Kwinten, de werkloze vader die begint te drinken en wanneer hij dronken is, zijn vuisten laat spreken. Kwinten die alles verbergt voor zijn vrienden, de blauwe plekken verbergt door dikke kleren te dragen of ziek te zijn. De vrienden die zich zorgen maken maar het niet vlakaf durven vragen, de moeder die probeert haar gezin samen te houden.
Hetzelfde voor het verhaal van Nikolai. Verhuizen zonder te willen, een nieuwe school waar hij direct gepest wordt. Thuis luistert moeder niet naar hem en vader altijd gaan werken. Hoeveel jongeren zoeken er dan geen gehoor buitenshuis waar je dan jammer genoeg vatbaar zijn voor slechte invloeden.
Beide verhalen kwamen wel binnen en dat zal ook Sels zijn bedoeling wel geweest zijn.
Het verhaal leest voor de rest enorm vlot, alles is goed te volgen. Je wordt meegetrokken richting het einde.
Het slot
Het einde van het verhaal toont aan welke indruk de aanslagen maakten op de auteur. Geen echte hele grote twists meer tegengekomen maar dat moet ook niet. Ondanks dat het niet alles afsluit is het einde passend voor dit verhaal.
Conclusie
Een aangrijpend, binnenkomend verhaal dat zeer vlot leest. Personages die wel achter elke simpele voorgevel, in elke straat, kunnen leven of zelfs elke dag iets tegen je zeggen zonder dat je het weet. Een verhaal dat wel zal bijblijven na het lezen
1
Reageer op deze recensie