Lezersrecensie
Terugkeer van de banneling.
Om te reizen via boeken moet je toch ook vertrouwen hebben in de reisleider. Oké, ja, soms moet je ook eens durven springen met een onbekende leider anders leer je nooit een nieuw land of stad kennen. Maar met sommige reisleiders ga ik mee op vakantie zonder te kijken naar de prijs of naar waar we gaan. Raymond e Feist is er zo eentje. Met deze man wil ik wel alle delen van Midkemia en Kelewan bezoeken.
De auteur
Voor wie hem niet kent. Raymond e Feist is een Amerikaanse auteur ( ja ik weet het, terug een Amerikaanse auteur.) die de werelden Midkemia en Kelewan ontwierp om te gebruiken in het rollenspel Dungeons & dragons. Toen hij werkloos werd schreef hij het boek Magiër, wat de start zou zijn van een langlopende boekenreeks.
Waarom?
Wat voor mij Feist als favoriet merkt in het fantasiegenre is zijn wereldopbouw. Eigen landen, bevolking, religies en vooral veel politieke spelletjes. Magiër blijft het beste deel omdat daarmee de reeks begon en dus de start is van de magie.
Het boek?
In de terugkeer van de banneling volgen we Kaspar. Kaspar werd op het einde van het vorige boek door Magnus, een magiër, naar de andere kant van de Midkemia wereld verplaatst. Daar moet hij zich direct verdedigen tegen aanvallers. Waar hij in Olasko de grote man was, is hij in Novindus een nietig persoon. Zijn enige doel is terugkeren naar Olasko en wraak nemen op Claus Haviks. Wanneer hij enkele handelaars tegenkomt die rondzeulen met een soort harnas is hij niet meer zeker of hij de terugkeer naar zijn thuisland zal kunnen aanvangen. Hij doorkruist bijna volledig Novindus, maar raakt meer en meer betrokken bij de strijd tussen goed en kwaad op Midkemia. Het laat Kaspar stilstaan bij de keuzes die hij in het verleden gemaakt heeft.
Mijn gedacht
Zoals reeds gezegd, grote fan van deze auteur. In dit deel van de reeks wordt er wat minder aan politiek gedaan dan normaal in zijn boeken. Wat hij hier wel laat spelen in dit verhaal is het feit dat Kaspar stilstaat bij zijn verleden en naarmate het verhaal verder gaat meer en meer inziet dat hij niet zo goed bezig was. Karakteropbouw is belangrijk om het verhaal naar hogere sferen te kunnen trekken en dat is Feist andermaal goed gelukt.
Het verhaal trekt wat weg van Claus Haviks, die de hoofdrol kreeg in de vorige twee boeken, en volgt dus meer Kaspar en er wordt ook veel verduidelijkt over de werking van het conclaaf der schaduwen.
Het verhaal is over heel het boek wel spannend. Er gebeuren redelijk wat gevechten en achtervolgingen, intriges en er is nu en dan wat plaats voor meer amoureuze zaken. Dat mag ook wel eens gebeuren in een fantasieverhaal.
Het slot zit goed en spannend in elkaar. Hoewel dit het laatste boek is in de trilogie rond Het conclaaf der schaduwen blijft de deur wagenwijd open voor de volgende reeks De saga van de duistere oorlog. De opgebouwde spanning komt hier echt wel tot een explosie.
Conclusie
Laat mij ook eerlijk zijn. Niet al zijn boeken in deze reeksen zijn even goed. Ik vermoed dat dit ook niet mogelijk is in zo’n langlopende reeks. Maar dit boek is er terug één van de betere. Het einde van de ene reeks en de aanloop naar de volgende. Goed geschreven, vlot lezend en spannend alom.
Zijn er andere auteurs waarmee jullie zonder nadenken op reis vertrekken? Van Feist zal er waarschijnlijk wel minstens nog één boek de revue passeren dit jaar want ben nu en dan een boek aan het herlezen om nadien verder te lezen in zijn nieuwe reeks. Alhoewel ik daar een beetje bang voor ben. Wat als ik na al die jaren verslaaft ben aan de oude reeks en daardoor de nieuwe minder goed vind? Het laatste boek dat ik kocht van Feist koppelt wel de oude aan de nieuwe reeks door bepaalde personages tevoorschijn te laten komen in het nieuwe verhaal.
Moest er toch nog iemand interesse hebben in cijfers, hier komen ze.
Feist is mijn vijfde Amerikaanse auteur op rij maar mijn eerste fantasie verhaal van dit jaar. Ik deed twaalf dagen over 288pg’s wat dus gemiddeld 24pg’s per dag is. Gewoon wat minder tijd om te lezen en sinds deze maand terug op donderdagavond gestart met fotografieopleiding. Dus één avond per week kan ik niets lezen. Een boek geschreven in 2004, het oudste boek wat ik tot op dit moment gelezen heb dit jaar. Dit boek is ook mijn derde LUEK-boek van 2025.
Ben op dit moment niet content van mijn opbouw van recensies dus die zal hoogstwaarschijnlijk wel naarmate het jaar vordert stelselmatig aanpassen. (Dat nooit content kantje van mij.)
Iedereen nog veel leesgenot gewenst. Indien gewenst antwoordt gerust op de vraag met welke auteur jullie zonder nadenken direct mee op reis zouden vertrekken.
De auteur
Voor wie hem niet kent. Raymond e Feist is een Amerikaanse auteur ( ja ik weet het, terug een Amerikaanse auteur.) die de werelden Midkemia en Kelewan ontwierp om te gebruiken in het rollenspel Dungeons & dragons. Toen hij werkloos werd schreef hij het boek Magiër, wat de start zou zijn van een langlopende boekenreeks.
Waarom?
Wat voor mij Feist als favoriet merkt in het fantasiegenre is zijn wereldopbouw. Eigen landen, bevolking, religies en vooral veel politieke spelletjes. Magiër blijft het beste deel omdat daarmee de reeks begon en dus de start is van de magie.
Het boek?
In de terugkeer van de banneling volgen we Kaspar. Kaspar werd op het einde van het vorige boek door Magnus, een magiër, naar de andere kant van de Midkemia wereld verplaatst. Daar moet hij zich direct verdedigen tegen aanvallers. Waar hij in Olasko de grote man was, is hij in Novindus een nietig persoon. Zijn enige doel is terugkeren naar Olasko en wraak nemen op Claus Haviks. Wanneer hij enkele handelaars tegenkomt die rondzeulen met een soort harnas is hij niet meer zeker of hij de terugkeer naar zijn thuisland zal kunnen aanvangen. Hij doorkruist bijna volledig Novindus, maar raakt meer en meer betrokken bij de strijd tussen goed en kwaad op Midkemia. Het laat Kaspar stilstaan bij de keuzes die hij in het verleden gemaakt heeft.
Mijn gedacht
Zoals reeds gezegd, grote fan van deze auteur. In dit deel van de reeks wordt er wat minder aan politiek gedaan dan normaal in zijn boeken. Wat hij hier wel laat spelen in dit verhaal is het feit dat Kaspar stilstaat bij zijn verleden en naarmate het verhaal verder gaat meer en meer inziet dat hij niet zo goed bezig was. Karakteropbouw is belangrijk om het verhaal naar hogere sferen te kunnen trekken en dat is Feist andermaal goed gelukt.
Het verhaal trekt wat weg van Claus Haviks, die de hoofdrol kreeg in de vorige twee boeken, en volgt dus meer Kaspar en er wordt ook veel verduidelijkt over de werking van het conclaaf der schaduwen.
Het verhaal is over heel het boek wel spannend. Er gebeuren redelijk wat gevechten en achtervolgingen, intriges en er is nu en dan wat plaats voor meer amoureuze zaken. Dat mag ook wel eens gebeuren in een fantasieverhaal.
Het slot zit goed en spannend in elkaar. Hoewel dit het laatste boek is in de trilogie rond Het conclaaf der schaduwen blijft de deur wagenwijd open voor de volgende reeks De saga van de duistere oorlog. De opgebouwde spanning komt hier echt wel tot een explosie.
Conclusie
Laat mij ook eerlijk zijn. Niet al zijn boeken in deze reeksen zijn even goed. Ik vermoed dat dit ook niet mogelijk is in zo’n langlopende reeks. Maar dit boek is er terug één van de betere. Het einde van de ene reeks en de aanloop naar de volgende. Goed geschreven, vlot lezend en spannend alom.
Zijn er andere auteurs waarmee jullie zonder nadenken op reis vertrekken? Van Feist zal er waarschijnlijk wel minstens nog één boek de revue passeren dit jaar want ben nu en dan een boek aan het herlezen om nadien verder te lezen in zijn nieuwe reeks. Alhoewel ik daar een beetje bang voor ben. Wat als ik na al die jaren verslaaft ben aan de oude reeks en daardoor de nieuwe minder goed vind? Het laatste boek dat ik kocht van Feist koppelt wel de oude aan de nieuwe reeks door bepaalde personages tevoorschijn te laten komen in het nieuwe verhaal.
Moest er toch nog iemand interesse hebben in cijfers, hier komen ze.
Feist is mijn vijfde Amerikaanse auteur op rij maar mijn eerste fantasie verhaal van dit jaar. Ik deed twaalf dagen over 288pg’s wat dus gemiddeld 24pg’s per dag is. Gewoon wat minder tijd om te lezen en sinds deze maand terug op donderdagavond gestart met fotografieopleiding. Dus één avond per week kan ik niets lezen. Een boek geschreven in 2004, het oudste boek wat ik tot op dit moment gelezen heb dit jaar. Dit boek is ook mijn derde LUEK-boek van 2025.
Ben op dit moment niet content van mijn opbouw van recensies dus die zal hoogstwaarschijnlijk wel naarmate het jaar vordert stelselmatig aanpassen. (Dat nooit content kantje van mij.)
Iedereen nog veel leesgenot gewenst. Indien gewenst antwoordt gerust op de vraag met welke auteur jullie zonder nadenken direct mee op reis zouden vertrekken.
1
Reageer op deze recensie