Niet dik genoeg.

De auteur

De auteur is er blijkbaar eentje van vele namen. Christiane Gohl, Elisabeth Rotenberg, Sarah Lark en Ricarda Jordan. Oke, een naam per genre dat ze schrijft misschien maar dat is voor mij toch niet nodig hoor.
Het is een Duitse schrijfster met interesse in paarden. Op dit moment woont ze in Andalusië, in het zuidoosten van Spanje. Een achtergrond van geschiedenis en literatuur en ervaring als reisleidster en vakjournalist. Door haar job als reisleidster kwam ze in Nieuw-Zeeland waar ze dan ook een deel van haar romans liet afspelen.

Het verhaal

In het boek volgen we vooral Ida en Cat. Ida , Duitse, komt met een groep jonge mensen naar Nieuw-Zeeland waar hen grond en vrijheid beloofd werd. Als het aan Ida lag mocht haar verloofde Ottfried wel achterblijven. Ze heeft hem namelijk niet zelf gekozen maar haar ouders namen die taak op zich.
Ida groeit op in Nieuw-Zeeland in een bordeel. Als kind van een dame van lichte zeden weet ze dat ze vroeg of laat dezelfde job als haar moeder zal moeten uitvoeren, maar dat ziet ze niet zitten.
Ida en Cat leren al snel dat niet alles naar waarheid is, en zoeken allebei hoe ze verder leven met alle ups and downs.
Beide vrouwen worden vriendinnen en kunnen elkaar steun wel gebruiken.

Mijn gedacht

Wat initieel mijn aandacht trok in dit boek was de cover. Laat ons eerlijk zijn, daar willen we zelf toch wel even wandelen?

In het begin van het verhaal miste ik wat duiding van de omgeving maar naarmate ik verder las werd het alsmaar beter. De omgeving kwam tot leven en de personages leefden niet meer op een 2d wereld.

Die personages waren goed uitgewerkt waar vooral Cat en Ida wegliepen met de hoofdrollen. Sommige personages verlieten zelfs even het verhaal om dan gegroeid terug te komen en weg te lopen met het verhaal.

Een verhaal dat vlot te lezen is. Het voelt nergens langdradig aan en er zit altijd wel een gebeurtenis in die de aandacht vasthoud. Die langdradigheid waar ik het over heb ben ik al veel tegengekomen in dit soort dikke kleppers, het verhaal wordt uitgesponnen om pagina’s te vullen maar bij Lark is dit gelukkig niet zo.

Het verhaal zit vooral goed in elkaar. Waar in het begin het verhaal van beide dames zich gesplitst afspeelt komt dit vlug samen en vanaf dan is het verhaal een echte rollercoaster qua belevenissen.

Het einde van het verhaal bevat eigenlijk niet zoveel verrassingen meer maar dit is niet nefast voor het verhaal. Een verhaal dat duidelijk nog niet op zijn einde is en nog vele kanten uitkan in de vervolgboeken.

De historie die Lark verwerkte in dit verhaal bevat veel waarheid. Dit maakt ze graag duidelijk in een nawoord. Ze maakt hierin vooral duidelijk wat fictie , non-fictie of gebaseerd is op waargebeurde feiten. Deze info draagt echt wel bij aan het historische onderwerp van de eerste pioniers naar Nieuw-Zeeland. De pioniers en de Maori.