Lezersrecensie
Een drugsgeteisterde Antwerpen en een meegesleurde jongedame.
P.M. Pauwels ofwel Pia Marie Pauwels werd geboren in stad Antwerpen tijdens de zomer van 1972. Na studies in Mechelen en Californië ging ze aan de slag als airhostess tot de luchtvaart in turbulentie raakte door 9/11. Ze nam de studie geschiedenis op in Antwerpen. Ze woonde een beetje overal, van Vlaanderen tot Amerika en Frankrijk. Na terugkeer besloot ze thuis te blijven terwijl de echtgenoot terug in de luchtvaart ging gaan werken. Pauwels begon haar te vervelen en begon verhalen te schrijven. Het schrijven komt er niet zomaar want haar moeder vergaarde prijzen met het schrijven van kortverhalen, haar zus maakte dichtbundels.
Naast Muizen in bed en Hoor de stilte schreef ze nu Verloren in het verleden. En dit is dan ook mijn eerste kennismaking met haar schrijfkunsten.
Het verhaal.
Antwerpen wordt opgeschrikt door aanslagen die zich situeren in het drugsmilieu. Giuliano Rossi wordt wakker in een donkere onbekende kamer waar de wind door de kieren raast. Vastgebonden met kettingen, met de smaak van bloed in de mond, probeert hij te weten te komen waar hij is en waarom hij vast zit.
Sofie Van aken ziet aan de overkant van het gebouw hoe de terminale patiënt Viktor Gerritsen vermoordt wordt. Robert Janssens, voormalige rechercheur, biedt aan de moord op te lossen.
Als Sofie bij toeval betrokken raakt bij de ontvoering van Giuliano wordt ze geconfronteerd met het hoe en waarom van het dodelijke auto-ongeval van haar ouders en de dood van haar eerste grote liefde.
Als blijkt dat de moordenaar haar ook gezien heeft door het venster wordt alles op alles gezet om hem te ontmaskeren en Giuliano uit de klauwen van zijn ontvoerders te redden.
Het verhaal kent zijn oorsprong in de ontvoering van Francois Apers, chauffeur van een diamantair Leiser Glass, eind jaren zeventig.
Mijn gedacht
Eerst en vooral wil ik wel even verwijzen naar het speciale drukwerk van dit boek. Zo werden de zijkanten van de pagina’s ook bedrukt wat het boek een speciale aantrekkingskracht geeft.
De schrijfstijl leest op zich wel vlot, maar ik moet zeggen dat ik nu en dan wat de weg kwijt raakte tussen de verschillende verhaallijnen. Dit beterde wel naarmate die lijnen meer en meer naar elkaar toe kwamen en er wat kruispunten waren waarin Sofie de gemeenschappelijke deler was.
Naarmate het verhaal vordert wordt wel duidelijk dat elke detail in het verhaal wel ergens een betekenis heeft voor de verdere ontplooiing van de verhaallijnen.
Anders geen klagen. De spanning is in het hele verhaal wel altijd aanwezig. Sommige linken zag ik aankomen en andere verrasten mij dan weer. Het verhaal blijft wel de aandacht vasthouden tot het einde van het boek.
De personages zijn goed uitgewerkt voor dit verhaal. Volgens de verhalen die ik in de kranten lees over de drugswereld en andere boeken komen de personages geloofwaardig over op mij.
Er zal bij het lezen zeker een connectie ontstaan tussen lezer en personage, vooral met Sofie had ik dit het meeste.
Het einde
Naarmate het verhaal zijn einde nadert komen de verhaallijnen meer en meer samen. Wordt er meer en meer connectie gemaakt tussen heden en verleden en krijgen alle vragen ook wel hun antwoord. Die ontrafelingen zorgen ervoor dat je aan het verhaal gekluisterd blijft tot het einde.
Conclusie
Ondanks dat ik hier en daar wat de weg kwijt raakte tussen de verhaallijnen is dit toch uitgedraaid op één van de betere boeken die ik onlangs gelezen heb. Geloofwaardige personages, alhoewel Sofie een twijfelkont is in haar liefdesleven, een spannend verhaal met een thema die in regio Antwerpen een echt probleem is.
Pauwel sluit haar boek af met een extra paar pagina’s waarin ze duidelijk maakt waar de grens ligt tussen waargebeurde feiten en de fantasie van de auteur. Een bedankje voor haar proeflezers en helpers kan er ook wel vanaf, toch leuk als je meehelpt om de auteur haar verhaal te vertellen dat je ook eens vernoemt wordt. Een boek wordt niet gemaakt door de auteur alleen, maar door een heel team die opmerkingen maakt en verbeteringen doorgeeft waardoor we een pracht van een boek voor ons liggen hebben.
Ik zou wel nog meer van haar willen gaan lezen.
Naast Muizen in bed en Hoor de stilte schreef ze nu Verloren in het verleden. En dit is dan ook mijn eerste kennismaking met haar schrijfkunsten.
Het verhaal.
Antwerpen wordt opgeschrikt door aanslagen die zich situeren in het drugsmilieu. Giuliano Rossi wordt wakker in een donkere onbekende kamer waar de wind door de kieren raast. Vastgebonden met kettingen, met de smaak van bloed in de mond, probeert hij te weten te komen waar hij is en waarom hij vast zit.
Sofie Van aken ziet aan de overkant van het gebouw hoe de terminale patiënt Viktor Gerritsen vermoordt wordt. Robert Janssens, voormalige rechercheur, biedt aan de moord op te lossen.
Als Sofie bij toeval betrokken raakt bij de ontvoering van Giuliano wordt ze geconfronteerd met het hoe en waarom van het dodelijke auto-ongeval van haar ouders en de dood van haar eerste grote liefde.
Als blijkt dat de moordenaar haar ook gezien heeft door het venster wordt alles op alles gezet om hem te ontmaskeren en Giuliano uit de klauwen van zijn ontvoerders te redden.
Het verhaal kent zijn oorsprong in de ontvoering van Francois Apers, chauffeur van een diamantair Leiser Glass, eind jaren zeventig.
Mijn gedacht
Eerst en vooral wil ik wel even verwijzen naar het speciale drukwerk van dit boek. Zo werden de zijkanten van de pagina’s ook bedrukt wat het boek een speciale aantrekkingskracht geeft.
De schrijfstijl leest op zich wel vlot, maar ik moet zeggen dat ik nu en dan wat de weg kwijt raakte tussen de verschillende verhaallijnen. Dit beterde wel naarmate die lijnen meer en meer naar elkaar toe kwamen en er wat kruispunten waren waarin Sofie de gemeenschappelijke deler was.
Naarmate het verhaal vordert wordt wel duidelijk dat elke detail in het verhaal wel ergens een betekenis heeft voor de verdere ontplooiing van de verhaallijnen.
Anders geen klagen. De spanning is in het hele verhaal wel altijd aanwezig. Sommige linken zag ik aankomen en andere verrasten mij dan weer. Het verhaal blijft wel de aandacht vasthouden tot het einde van het boek.
De personages zijn goed uitgewerkt voor dit verhaal. Volgens de verhalen die ik in de kranten lees over de drugswereld en andere boeken komen de personages geloofwaardig over op mij.
Er zal bij het lezen zeker een connectie ontstaan tussen lezer en personage, vooral met Sofie had ik dit het meeste.
Het einde
Naarmate het verhaal zijn einde nadert komen de verhaallijnen meer en meer samen. Wordt er meer en meer connectie gemaakt tussen heden en verleden en krijgen alle vragen ook wel hun antwoord. Die ontrafelingen zorgen ervoor dat je aan het verhaal gekluisterd blijft tot het einde.
Conclusie
Ondanks dat ik hier en daar wat de weg kwijt raakte tussen de verhaallijnen is dit toch uitgedraaid op één van de betere boeken die ik onlangs gelezen heb. Geloofwaardige personages, alhoewel Sofie een twijfelkont is in haar liefdesleven, een spannend verhaal met een thema die in regio Antwerpen een echt probleem is.
Pauwel sluit haar boek af met een extra paar pagina’s waarin ze duidelijk maakt waar de grens ligt tussen waargebeurde feiten en de fantasie van de auteur. Een bedankje voor haar proeflezers en helpers kan er ook wel vanaf, toch leuk als je meehelpt om de auteur haar verhaal te vertellen dat je ook eens vernoemt wordt. Een boek wordt niet gemaakt door de auteur alleen, maar door een heel team die opmerkingen maakt en verbeteringen doorgeeft waardoor we een pracht van een boek voor ons liggen hebben.
Ik zou wel nog meer van haar willen gaan lezen.
1
Reageer op deze recensie