Lezersrecensie
Aangrijpende verhalen
Elk jaar zijn er verschillende fotografieorganisaties die wedstrijden uitschrijven en de beste foto’s van verschillende categorieën selecteren en bundelen in een boek. World Press Photo is daar zeker en vast één van de bekendste van.
Ik waagde mij aan hun boek van 2024.
World Press Photo bestaat al van in 1955 en zetelt in Amsterdam. Het is een organisatie die de fotojournalistiek en documentaire fotografie op een hoog podium plaatst. De verkozen beelden reizen dan ook in een rondtrekkende tentoonstelling. Op dit moment kan me foto’s gaan bekijken in Zutphen in Nederland in de Walburgiskerk.
Het bevat dan ook veel verhalen over ontberingen, wanhoop en verlies maar ook over moed, liefde en dromen.
Ik heb al verschillende edities bekeken en gelezen en de foto’s op mij laten inwerken.
Editie 2024 moet ik zeggen is tot nu toe de editie die mij het meeste liet stilstaan bij hoe het er op dit moment aan toegaat op onze Aarde.
Deze editie start namelijk met op de binnenkaft met een landkaart waarop staat sterfgevallen er waren bij de fotografen bij het uitoefenen van hun job maar ook in welke landen de meeste van hen gevangen zijn.
Dan volgen er drie pagina’s met elk vierentwintig namen van overleden reportage fotografen. Gestorven bij wat ze het liefste doen maar ook gestorven omdat ze zaken in beeld wilden brengen waar anderen niet zo happy voor waren. Het zal dan ook niemand verwonderen dat bij veel namen Israël and the occupied Palestinian Territory vermeldt staat. De oorlog tussen Israël en Hamas is voor de media één van de dodelijkste ooit.
De rest van het boek wordt verdeeld in regio’s. Zes grote zones waarin prijzen te verdienen vallen met een enkel beeld, series of langetermijnprojecten. Een open format en eervolle vermeldingen. Hoe de jury aan hun uitslag kwamen is dan ook mooi verwoordt.
Elk project wordt voorgegaan met een korte schetsing van de omstandigheden en wat de fotograaf bezielde om net deze foto te gaan nemen. Meestal foto’s die emoties bevatten, de één nog aangrijpender dan de andere. De foto werden in groot formaat afgedrukt zodat je ze zeer goed kunt bekijken qua details en inhoud.
Alles is mooi vormgegeven in een pracht van een boek. De vormgeving zorgt er ook voor dat je makkelijk het boek naast u kan neerleggen om wat je net gelezen en gezien hebt te laten bezinken voor je door gaat naar de volgende winnaar zonder de draad kwijt te raken.
Voor mij zijn dit prachtige boeken die aantonen hoe het gesteld is met onze Aarde. Qua mensheid, qua klimaat en jammer genoeg qua oorlog. Want niet elke oorlog komt uitgebreid op tv. Het zijn ook boeken die aantonen dat op het juiste moment een foto nemen heel belangrijk is om duidelijk te maken hoe je als fotograaf wilt overkomen maar ook om je verhaal duidelijk te maken.
Heb je interesse in de wereld rondom u dompel u dan even onder in de wereld van World Press Photo. Een kennis van fotografie is niet noodzakelijk om dit boek naar waarde te kunnen schatten. Ik ben fan en dit is de vijfde editie die ik lees maar zeker niet de laatste.
Ik waagde mij aan hun boek van 2024.
World Press Photo bestaat al van in 1955 en zetelt in Amsterdam. Het is een organisatie die de fotojournalistiek en documentaire fotografie op een hoog podium plaatst. De verkozen beelden reizen dan ook in een rondtrekkende tentoonstelling. Op dit moment kan me foto’s gaan bekijken in Zutphen in Nederland in de Walburgiskerk.
Het bevat dan ook veel verhalen over ontberingen, wanhoop en verlies maar ook over moed, liefde en dromen.
Ik heb al verschillende edities bekeken en gelezen en de foto’s op mij laten inwerken.
Editie 2024 moet ik zeggen is tot nu toe de editie die mij het meeste liet stilstaan bij hoe het er op dit moment aan toegaat op onze Aarde.
Deze editie start namelijk met op de binnenkaft met een landkaart waarop staat sterfgevallen er waren bij de fotografen bij het uitoefenen van hun job maar ook in welke landen de meeste van hen gevangen zijn.
Dan volgen er drie pagina’s met elk vierentwintig namen van overleden reportage fotografen. Gestorven bij wat ze het liefste doen maar ook gestorven omdat ze zaken in beeld wilden brengen waar anderen niet zo happy voor waren. Het zal dan ook niemand verwonderen dat bij veel namen Israël and the occupied Palestinian Territory vermeldt staat. De oorlog tussen Israël en Hamas is voor de media één van de dodelijkste ooit.
De rest van het boek wordt verdeeld in regio’s. Zes grote zones waarin prijzen te verdienen vallen met een enkel beeld, series of langetermijnprojecten. Een open format en eervolle vermeldingen. Hoe de jury aan hun uitslag kwamen is dan ook mooi verwoordt.
Elk project wordt voorgegaan met een korte schetsing van de omstandigheden en wat de fotograaf bezielde om net deze foto te gaan nemen. Meestal foto’s die emoties bevatten, de één nog aangrijpender dan de andere. De foto werden in groot formaat afgedrukt zodat je ze zeer goed kunt bekijken qua details en inhoud.
Alles is mooi vormgegeven in een pracht van een boek. De vormgeving zorgt er ook voor dat je makkelijk het boek naast u kan neerleggen om wat je net gelezen en gezien hebt te laten bezinken voor je door gaat naar de volgende winnaar zonder de draad kwijt te raken.
Voor mij zijn dit prachtige boeken die aantonen hoe het gesteld is met onze Aarde. Qua mensheid, qua klimaat en jammer genoeg qua oorlog. Want niet elke oorlog komt uitgebreid op tv. Het zijn ook boeken die aantonen dat op het juiste moment een foto nemen heel belangrijk is om duidelijk te maken hoe je als fotograaf wilt overkomen maar ook om je verhaal duidelijk te maken.
Heb je interesse in de wereld rondom u dompel u dan even onder in de wereld van World Press Photo. Een kennis van fotografie is niet noodzakelijk om dit boek naar waarde te kunnen schatten. Ik ben fan en dit is de vijfde editie die ik lees maar zeker niet de laatste.
1
Reageer op deze recensie