Mooi uitgewerkte personages

Ik las ‘De val van Thomas G.’ samen met mijn leesclub. Thomas Geel is uitgever en heeft een controversieel boek uitgegeven. Na de publicatie ontstaat een hetze tegen Thomas en het boek gevoed door de pers en social media. De roman wordt verteld door vier ik-vertellers: Isa, Thomas’ vrouw, Leonie, hun dochter en Joris, journalist. Thomas komt pas aan het einde aan het woord, na zijn dood, in de vorm van een door hem geschreven manuscript. De hoofdstukken van de vertellers wisselen elkaar af waarbij de schrijfstijl medebepaald wordt door het ik-personage.

Al meteen tijdens de eerste leesmomenten werd ik geraakt door de mooie schrijfstijl, met afwisselend korte en lange zinnen. Maar dan begin ik aan een hoofdstuk van Joris, de journalist die alles over de affaire van Thomas boven water wil krijgen. Het hoofdstuk bevat een e-mail van de uitgever van het onderzoek van affaire Thomas G., een verslaggesprek met Arie Draaijer, oud-uitgever, en een opsommingslijst van acties. Het begint me al aardig te duizelen. Ik moet bekennen dat ik het boek weggelegd zou hebben als ik het niet voor mijn leesclub zou willen lezen. Ik herlees het een en ander om de zaken weer op een rijtje te krijgen. Dat lukt!

Ik werd geraakt door het personage van Isa. Ik leefde met haar mee. Isa vlucht weg naar haar vakantiewoning in Beara dat op een westelijk puntje van Ierland ligt. Ik genoot van de omschrijvingen van het Ierse landschap. Ik houd van échte personages in een boek en dat doet Noordervliet zeer goed in deze roman. Het verhaal over de affaire van Thomas raakte voor mij op de achtergrond. Ik begon meer geïnteresseerd te raken in de relatie tussen moeder Isa en dochter Leonie. Ze lijken totaal niet op elkaar. Het is boeiend om te lezen hoe ze met elkaar omgaan, hoe ze elkaar zien.

Belangrijk thema in dit boek is dat in de huidige maatschappij vaak zonder respect voor elkaar allerlei opinies op social media gedeeld worden. Men is uit op sensatie, scoren en winnen. Er is steeds minder begrip voor een andere mening en er wordt al helemaal niet geluisterd naar elkaar. Ook Thomas wordt aan de schandpaal genageld als hij als uitgever een controversieel boek publiceert. Toch lijkt het alsof ik in artikelen óver dit boek meer lees over deze thematiek dan in het boek zelf. Natuurlijk speelt de affaire zelf in het boek, maar hoe Thomas verguisd werd op social media, welke impact dit op hemzelf en op zijn familie had, kan ik alleen maar raden. Dit aspect was niet zo diep uitgewerkt als je wellicht zou verwachten.

Het boek bevat ook veel andere thema’s: rouw, de relaties tussen mensen, leugens versus de werkelijkheid en kleinere thema’s zoals racisme en discriminatie, de invloed van ‘fout gedrag’ in hun verleden op hun kinderen. Het boek zet je mede door al deze onderwerpen echt aan het denken.

De mooie schrijfstijl en de goed uitgewerkte personages vallen op in dit boek. Helaas waren de thema’s wat minder goed uitgewerkt waardoor ik het gevoel kreeg iets te missen en sommige stukken in het manuscript van Thomas werden wat langdradig. Toch zou ik in de toekomst nog een roman van deze auteur willen lezen.