Tijd droogt alle tranen

Zoals alleen Emma Anna dat kan, worden er ook in dit boek pittige onderwerpen aan het licht gebracht en taboe’s bespreekbaar gemaakt. Dit boek kwam dan ook met momenten heel dichtbij mijzelf. Het liet me boos worden, verdrietig worden, hoopvol worden. Tijd droogt inderdaad alle tranen.
Ik vond het heerlijk om te lezen dat het verhaal zich afspeelt in Zuid-Limburg, ik kom namelijk zelf uit Limburg. Des te leuker vond ik het dat Marijn, MMC, ongegeneerd in het dialect bleef praten en dat het ook letterlijk zo geschreven staat in het boek. Wat is hij een lieve papa die zijn dochters op 1 zet en daarnaast zijn brasserie runt en nog heel wat andere ballen hooghoudt.
De broeierige energie tussen hem en Roxan (het is RoxanNE ) is vanaf begin af aan al om te smullen. Een jonge moeder die ook maar haar best doet om alle eindjes aan elkaar te knopen en het beste wilt voor haar kinderen. Wie had gedacht dat hun paden elkaar zo konden kruisen, elk in een andere levensfase?
Stop hier met lezen als je geen spoilers wilt :)
Ik vond het zó heftig om te lezen hoe Jacqueline in elkaar stak en wat ze doet, wat ze zegt, hoe ze handelt. Toen ik foto’s op ging zoeken voor mijn collage, kom je daarin, tja hoe noem je dat? Het ‘stereotype’ tegen? De man met een geheven hand, de vrouw klein in een hoekje. Ik vind het bijzonder dapper dat Emma Anna deze kant heeft durven belichten van zowel mentale als fysieke mishandeling.