Geen horror, wel een spannend mysterie

Alleen al de kaft van dit boek prikkelt enorm om nieuwsgierig naar dit boek te worden. Het felle groen en de interactie tussen de titel ‘vreemde tekeningen’ en de daadwerkelijk vreemde tekeningen die eronder staan... Daar ben ik dus als een baksteen voor gevallen. Marketing is duidelijk een ding bij dit boek. Opvallen lukt het boek goed. ‘Horrorsensatie’ lijkt me de plank misslaan, eng of griezelig is het verhaal niet, maar ‘Japans’ en ‘mysterie’ maakt het wel waar.

Het verhaal is een puzzel. Er is van alles aan de hand wat het daglicht niet kan verdragen en in verschillende tekeningen zitten allerlei aanwijzingen voor hoe dat dan allemaal zit. De lezer krijgt niet de kans de aanwijzingen zelf op te lossen, dat doen de personages voor je. Het wordt allemaal glashelder uitgelegd en opgelost. Dat is tegelijk het slechte punt van het boek, het laat werkelijk niets aan de verbeelding of je eigen denkkracht over. Daar staat tegenover dat het een spannend, lekker lezend verhaal is. Ik begon er aan op zondagavond en las het bijna in één keer uit (het is dat het echt bedtijd was, maar het laatste stukje heb ik de volgende ochtend nog vóór het ontbijt gelezen).

Een snack was dit boek, een hele lekkere, dat wel. Dat zou ik normaal misschien drie sterren geven. De extra ster komt van het originele gegeven van de tekeningen, die echt onderdeel zijn van het verhaal. En van dat het knap in elkaar zit: zowel het verhaal dat zich uiteindelijk openbaart, als de manier waarop de informatie tot ons komt, in stukjes, vanuit allerlei perspectieven en met door elkaar gegooide chronologie.