Ruw en openhartig

Met dit laatste deel sluit Tove Ditlevsen haar Kopenhagen-trilogie af. En ze doet dit met verve.

In "Afhankelijkheid" volgen we Tove doorheen haar twintiger jaren. Ze deelt hierin niet enkel het moois dat ze op haar pas tegenkwam, zoals haar liefdes, kinderen en boeken, maar ook de vele hindernissen en problematieken waarmee ze moest leren omgaan. In vergelijking met de twee vorige delen "Kindertijd" en "Jeugd", was dit voor mij het meest beklijvende deel. Ruw, eerlijk en openhartig stelt ze zich naar ons open. Heel veel respect als je je als schrijver op die manier kan blootgeven. Zindert toch even na.