Poëzie in boekvorm

“Het is op deze ogenblikken, naast jou, dat ik woorden benijd omdat ze doen wat wij nooit kunnen: alles over zichzelf vertellen door alleen maar stil te staan, door er alleen maar te zijn.”

“Op aarde schitteren we even”, is de bejubelde debuut-roman van dichter Ocean Vuong. Hierin schrijft het hoofdpersonage “Hondje” een brief naar zijn moeder, waarvan hij weet dat ze niet kan lezen. Door het gegeven dat hij zich ervan bewust is dat de kans zeer groot is dat zijn woorden haar nooit onder ogen zullen komen, komt hij tot grote ontboezemingen en maakt hij als het ware de balans op van zijn leven tot op dat punt. Grote thema’s zoals homoseksualiteit, drugsverslaving, racisme, oorlogsmisdaden en kindergeweld staan hierbij centraal, in een verhaal vol trauma, drama en onzekerheden. Dit alles doet Vuong is een bijzonder poëtische schrijfstijl, met een aaneenschakeling van mooie en rake quotes.

Hoewel ik doorgaans hou van een poëtische schrijfstijl en mooi proza, was voor mij de overkill er hier toch over. In bepaalde delen van het boek kreeg ik meer het gevoel dat ik een lang gedicht aan het lezen was in plaats van een boek, en daar haakte ik dan ook af, gezien ik niet zoveel met poëzie heb.

Hoewel het een zeer sterk geschreven boek is en ik doorgaans zeker kon genieten van de mooie quotes, kwam dit toch voor mij ten koste van het leesplezier.