Generatieleed

In deze generatieroman volgen we de Joodse familie Rosenbaum, in een wisselend vertelperspectief tussen de woelige jaren net vóór het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, en de hedendaagse tijd.
Centraal in dit boek staat de vraag naar identiteit. Hoe wordt identiteit gevormd? Waardoor wordt iemand gedefinieerd? Moeten toekomstige generaties zich schuldig voelen t.o.v. vorige generaties voor alle leed en opofferingen die er gemaakt werden om hun leven mogelijk te maken?

Er wordt stilgestaan bij de periode nà de oorlog, en welke verstrekkende gevolgen deze gehad heeft op generaties binnen families, zoals uitdeinende rimpels op water. Het voortdurende leed dat generaties lang inherent wordt meegedragen en doorgegeven, zaken die te pijnlijk zijn om te benoemen, en zelfs vele jaren later nog uit de weg gegaan worden. Welke gevolgen dit gehad heeft op hun identiteitsvorming en -beleving, religie en levenskwaliteit.

Het gegeven dat Fanto zich liet inspireren uit haar eigen familiestamboom en ervaringen, maakt het boek nog zoveel rijker. Ze weeft haar verhaal vlot aan elkaar, met een lach en een traan, en weet te boeien tot het einde. Voor je het weet is het boek uit.

Interessante invalshoek, heel graag gelezen.