Lezersrecensie
Modern verhaal in een Dickensiaanse setting
“Vingervlug” is een thriller van de hand van de Engelse schrijfster Sarah Waters uit 2002. We bevinden ons in het Engeland van de 19e E, voornamelijk in een achterbuurt van Londen. Hierdoor roept het verhaal een Dickensiaanse sfeer op, in een moderne schrijfstijl en verhaallijn.
Hoofdpersonage is Susan Trinder, een weesmeisje dat werd opgevoed door Mevrouw Sucksby, een vrouw die baby’s ronselt om deze dan door te verkopen. De reden dat ze Susan nooit verkocht heeft is omdat ze zo aan haar gehecht was geraakt, na de dood van haar eigen dochter, hoewel dat moet blijken uit het verhaal.
Susan groeit op in een louche, criminele achterbuurt, maar slaagt erin om door de goede zorgen van mevrouw Sucksby toch vrij “puur” te blijven, zowel fysiek als mentaal. Als ze 17 jaar is neemt haar leven echter een plotse wending. Susan krijgt de kans om deel te nemen aan een complot waarmee ze haar fortuin kan binnenhalen.
Een kans die ze dan ook aangrijpt, en waarin we als lezer helemaal meegenomen worden.
Het boek bestaat uit 3 delen, waarvan het eerste opbouwend is, en zeer sterk eindigt. Het tweede deel gaat in deze sterke lijn verder, maar voor mij was het derde deel dan eerder langdradig met een afgerammeld einde.
Hoofdpersonage is Susan Trinder, een weesmeisje dat werd opgevoed door Mevrouw Sucksby, een vrouw die baby’s ronselt om deze dan door te verkopen. De reden dat ze Susan nooit verkocht heeft is omdat ze zo aan haar gehecht was geraakt, na de dood van haar eigen dochter, hoewel dat moet blijken uit het verhaal.
Susan groeit op in een louche, criminele achterbuurt, maar slaagt erin om door de goede zorgen van mevrouw Sucksby toch vrij “puur” te blijven, zowel fysiek als mentaal. Als ze 17 jaar is neemt haar leven echter een plotse wending. Susan krijgt de kans om deel te nemen aan een complot waarmee ze haar fortuin kan binnenhalen.
Een kans die ze dan ook aangrijpt, en waarin we als lezer helemaal meegenomen worden.
Het boek bestaat uit 3 delen, waarvan het eerste opbouwend is, en zeer sterk eindigt. Het tweede deel gaat in deze sterke lijn verder, maar voor mij was het derde deel dan eerder langdradig met een afgerammeld einde.
1
Reageer op deze recensie