Klein en groots

"Walvistij" is het debuut van Elizabeth O'Connor, en daarmee schept ze al meteen een hoge standaard voor haar toekomstige werken.

We bevinden ons in 1938 op een eilandje bij Wales, waar het leven lijkt stil te staan. Er zijn nog slechts enkele gezinnen woonachtig op het eiland, en de jongeren trekken steevast naar het vasteland om daar hun geluk te beproeven en een toekomst uit te bouwen.

Manod is 18 jaar, en woont bij haar vader en kleinere zusje. Een moeder is er niet meer, die verdronk enkele jaren geleden. Wanneer er een walvis aanspoelt op het strand, en er daarenboven ook nog eens twee antropologen aankomen op het eiland om de bewoners en hun levensstijl in kaart te brengen, zorgt dit voor commotie en opwinding onder de bewoners. Zeker bij Manod, die voor de keuze staat om op het eiland te blijven, of ook naar het vasteland te gaan.

We volgen Manod enkele maanden mee, van september tot en met december, wat samenvalt met de komst en het vertrek van zowel de walvis als de wetenschappers. O'Connor doet dit in een bijzondere stijl, klein en gemoedelijk, in een traag ritme waarbij ze je lijkt mee te nemen in de cadans van het eiland.