Lezersrecensie
Een manipulatief spelletje
Voor de leesclub van de boekenreizigers onder leiding van Erna Eikhoudt lazen we Tijgerlelie van Marion Pauw.
Het verhaal wisselt tussen toen en nu en is overzichtelijk geschreven. Liliane is ghost-writer en schrijft regelmatig de biografie van bekende en minder bekende personen. Wanneer ze voor Sergio Rob zijn biografie schrijft en onderzoek doet, spelen er weer onverwerkte trauma’s uit het verleden op. Uiteindelijk moet ze hier toch een oplossing voor vinden want het zit haar meer in de weg dan haar lief is. In de tweede verhaallijn wordt er verteld wat er in het verleden gebeurd is. Liliane was met haar huisgenoten voor twee maanden naar de Pyreneeën, waar ze in het hotel van haar Tio en Tia verbleven. Almar had een vriendin Monica meegevraagd omdat ze bedreigd werd, de huisgenoten kenden Monica nog niet. Monica leek iedereen behalve Liliane in een mum van tijd ingepakt te hebben. Dat zorgde ervoor dat Liliane steeds meer buiten de groep geplaatst werd. Ze zaten in het hotel opgesloten door een sneeuwstorm, deze situatie kon alleen voor problemen zorgen die iemand met het leven moet bekopen.
De schrijfstijl is vlot, spannend en neemt je mee in het verhaal. Je bent getuige van de gebeurtenissen en de karakters zijn goed uitgewerkt. De spanning is vaak te snijden en je wilt steeds verder lezen. De situaties in de groep zijn goed beschreven en je waant je ter plaatse, ze zullen voor velen herkenbaar zijn. Het verhaal is rauw, confronterend en gedetailleerd. Het einde vond ik een beetje verwarrend, maar desalniettemin is dit boek een dikke aanrader voor liefhebbers van psychologische thrillers.
Het verhaal wisselt tussen toen en nu en is overzichtelijk geschreven. Liliane is ghost-writer en schrijft regelmatig de biografie van bekende en minder bekende personen. Wanneer ze voor Sergio Rob zijn biografie schrijft en onderzoek doet, spelen er weer onverwerkte trauma’s uit het verleden op. Uiteindelijk moet ze hier toch een oplossing voor vinden want het zit haar meer in de weg dan haar lief is. In de tweede verhaallijn wordt er verteld wat er in het verleden gebeurd is. Liliane was met haar huisgenoten voor twee maanden naar de Pyreneeën, waar ze in het hotel van haar Tio en Tia verbleven. Almar had een vriendin Monica meegevraagd omdat ze bedreigd werd, de huisgenoten kenden Monica nog niet. Monica leek iedereen behalve Liliane in een mum van tijd ingepakt te hebben. Dat zorgde ervoor dat Liliane steeds meer buiten de groep geplaatst werd. Ze zaten in het hotel opgesloten door een sneeuwstorm, deze situatie kon alleen voor problemen zorgen die iemand met het leven moet bekopen.
De schrijfstijl is vlot, spannend en neemt je mee in het verhaal. Je bent getuige van de gebeurtenissen en de karakters zijn goed uitgewerkt. De spanning is vaak te snijden en je wilt steeds verder lezen. De situaties in de groep zijn goed beschreven en je waant je ter plaatse, ze zullen voor velen herkenbaar zijn. Het verhaal is rauw, confronterend en gedetailleerd. Het einde vond ik een beetje verwarrend, maar desalniettemin is dit boek een dikke aanrader voor liefhebbers van psychologische thrillers.
1
Reageer op deze recensie