Lezersrecensie
Ouderwetse fantasy met verrassende elementen
De Klauw is het eerste deel van de nieuwe serie, Magycker, van Adrian Stone. Gezet in een middeleeuws achtige wereld, ontmoeten we de barmeid Marit. Samen met haar broertje Auric probeert ze te overleven in een harde wereld. Niet alleen zijn ze op elkaar aangewezen, Auric is ook bijzonder in zijn doen en laten. Dit maakt het voor Marit niet makkelijker om voor haar broertje te zorgen. Dan wordt alles nog lastiger als een Magycker naar het dorp komt. Auric herhaalt de ingewikkelde spreuk, wat onmogelijk geacht wordt, en Marit en Auric slaan op de vlucht. Tegen wil en dank geholpen door Eamon, die zegt de twee te helpen vanuit de goedheid van zijn hart.
Opvallend is hoe Adrian Stone de bekende middeleeuwse fantasy-wereld een andere draai geeft. Er zijn vliegende schepen, een ingenieus systeem van Magie en draken die niet kunnen vliegen. Zodoende voelt de wereld niet aan als de zoveelste variant op het bekende thema. Ook het verhaal werkt hier aan mee: Auric vertoont autistische trekken, waardoor hij als hoofdpersoon voorspelbaar is, maar je hem stomme acties niet kwalijk kan nemen. Opvallend is wel hoe goed ook Marit en vooral Eamon hiermee om gaan. Beide lijken een eeuwig geduld te bezitten.
Een minpunt in het boek is de grote hoeveelheid uitleg op sommige plekken. Het is geen infodump; niet alles wordt in de eerste pagina's uitgelegd, maar de soms simplistische uitleg irriteert op plekken wel. Ik snap dat een luchtschip, gemaakt op één plek in het land, bemant door magiërs en andere mysterieuze mensen, bewakers nodig heeft. Zelfs als er niemand op het schip is. Dat hoeft niet nog eens uitgelegd te worden.
De Klauw is een goed begin van een nieuwe serie. Mocht je wars beginnen te worden van alle op elkaar gelijkende fantasy-werelden, is het een welkome afwisseling. Er zitten wat onwaarschijnlijkheden in die je voor lief moet nemen, zoals Eamon's gemak met Auric, maar dat kost weinig moeite.
Opvallend is hoe Adrian Stone de bekende middeleeuwse fantasy-wereld een andere draai geeft. Er zijn vliegende schepen, een ingenieus systeem van Magie en draken die niet kunnen vliegen. Zodoende voelt de wereld niet aan als de zoveelste variant op het bekende thema. Ook het verhaal werkt hier aan mee: Auric vertoont autistische trekken, waardoor hij als hoofdpersoon voorspelbaar is, maar je hem stomme acties niet kwalijk kan nemen. Opvallend is wel hoe goed ook Marit en vooral Eamon hiermee om gaan. Beide lijken een eeuwig geduld te bezitten.
Een minpunt in het boek is de grote hoeveelheid uitleg op sommige plekken. Het is geen infodump; niet alles wordt in de eerste pagina's uitgelegd, maar de soms simplistische uitleg irriteert op plekken wel. Ik snap dat een luchtschip, gemaakt op één plek in het land, bemant door magiërs en andere mysterieuze mensen, bewakers nodig heeft. Zelfs als er niemand op het schip is. Dat hoeft niet nog eens uitgelegd te worden.
De Klauw is een goed begin van een nieuwe serie. Mocht je wars beginnen te worden van alle op elkaar gelijkende fantasy-werelden, is het een welkome afwisseling. Er zitten wat onwaarschijnlijkheden in die je voor lief moet nemen, zoals Eamon's gemak met Auric, maar dat kost weinig moeite.
1
Reageer op deze recensie