Lezersrecensie
Balans tussen mens en dier
De auteur Pauline de Bok woont afwisselend in Amsterdam en Mecklenburg-Vorpommern, een plaats in het noordoosten van Duitsland. Het boek De poel beschrijft haar leven en haar liefde voor de natuur/dieren in Duitsland. Ze is tevens jager. Het lijkt tegenstrijdig jager zijn en liefde voor dieren. Niets is minder waar. Pauline laat dit in haar boek duidelijk voelen aan de lezer. De Poel, is de titel van dit boek. Een poel, is een omsloten stilstaand en ondiep oppervlaktewater (bron Wikipedia). Vlak bij de boerderij in Mecklenburg-Vorpommern ligt een poel die door de droogte helemaal ingedroogd is. De dieren die in de poel leefden zijn verdwenen. Pauline overweegt om de poel kunstmatig in stand te houden, maar vraagt zich daarbij wel af of het nut heeft om in te grijpen, want waar mensen ingrijpen verandert het evenwicht. Dat is althans wat zij in dit boek aan alle kanten laat doorschemeren. Ze vraagt zich af welke rol wij als mens(dier), zoals zij de mens noemt, in het hele systeem mogen vervullen. Moeten we niet meer de natuur koesteren? Haar liefde voor de dieren weet ze in mooie bewoordingen duidelijk te maken. Ook als zij gaat jagen…schieten of toch maar laten leven?
De verschillende dieren observeert ze en beschrijft zij op een manier waardoor je mee kijkt in haar belevingswereld. Heel mooi. De eenzaamheid waarin zij daar leeft, helemaal een met de natuur. En dan komt ook nog de eenzaamheid van de pandemie om de hoek kijken.
Onduidelijk is mij gebleven of de boerderij waar zij in verblijft nog in bedrijf is of een voormalige boerderij is. Daar wordt niet over gesproken. Mijn ervaring is dat de boerenzwaluw namelijk graag gezelschap van ander vee zoekt vanwege de grote hoeveelheid aan vliegen in de stal als er vee staat. Wel wordt over industriële landbouw gesproken…. Tjsa, de landbouw weer als boosdoener. Dat is voor mij in dit boek het enige punt waar ik moeite mee heb. De landbouw wordt iedere keer gezien als anti-natuur, terwijl de landbouw de natuur koestert en volledig afhankelijk is van de natuur en de consument leeft van het voedsel wat in de landbouw wordt geproduceerd.
Ondanks dit minpunt een boek waar menigeen van zal genieten en veel over de natuur zal kunnen leren door de prachtige beschrijvingen van de dieren die Pauline rondom haar boerderij observeert.
De verschillende dieren observeert ze en beschrijft zij op een manier waardoor je mee kijkt in haar belevingswereld. Heel mooi. De eenzaamheid waarin zij daar leeft, helemaal een met de natuur. En dan komt ook nog de eenzaamheid van de pandemie om de hoek kijken.
Onduidelijk is mij gebleven of de boerderij waar zij in verblijft nog in bedrijf is of een voormalige boerderij is. Daar wordt niet over gesproken. Mijn ervaring is dat de boerenzwaluw namelijk graag gezelschap van ander vee zoekt vanwege de grote hoeveelheid aan vliegen in de stal als er vee staat. Wel wordt over industriële landbouw gesproken…. Tjsa, de landbouw weer als boosdoener. Dat is voor mij in dit boek het enige punt waar ik moeite mee heb. De landbouw wordt iedere keer gezien als anti-natuur, terwijl de landbouw de natuur koestert en volledig afhankelijk is van de natuur en de consument leeft van het voedsel wat in de landbouw wordt geproduceerd.
Ondanks dit minpunt een boek waar menigeen van zal genieten en veel over de natuur zal kunnen leren door de prachtige beschrijvingen van de dieren die Pauline rondom haar boerderij observeert.
1
Reageer op deze recensie