must read, zo aangrijpend, leefde volledig mee

Ik heb Hoor de stilte spreken van P.M. Pauwels gelezen.
Op de cover zien we een vrouw zonder gezicht die een magnoliabloem vasthoudt. Het is een
boekcover die me zeer aantrekt : mooi, sober, en heeft wat mysterieus en sensueels. Een magnolia
zit ook door het verhaal verweven. Deze bloem bloeit namelijk in de tuin van het hoofdpersonage
Ana. Zeer origineel gevonden. Dus ik vind deze cover wel zeer passend.
Het is een verhaal over Lucas Vermeer en Ana Vargas. Hij is sexy en blond, getrouwd met een
bloedmooie vrouw, vader van drie kleine kinderen, door zijn job regelmatig weg van huis, Ana
Vargas, huisvrouw en getrouwd met de narcistische Nick. Beiden zijn ze veertigers. Zij is eenzaam
en ongelukkig. Haar jeugd is vervlogen, aan kinderen is ze nooit toegekomen. Op een dag krijgt
Ana onverwachts een flirterig berichtje van Lucas. Het resultaat dat dit berichtje teweegbrengt kan
je best zelf lezen. Er moeten keuzes gemaakt worden...maar welke, of is er nog meer?
Voor wie of wat kiest ze?
Het belooft een feelgoodroman boordevol spanning, drama, humor en zinnenprikkelende emoties te
worden, en ik moet zeggen: het is ook zo!
In Hoor de stilte spreken worden thema’s aangehaald die soms moeilijk liggen in ons dagelijks
leven maar waar heel wat mensen mee geconfronteerd worden. Zo worstelt Ana met zichzelf. Ze
komt uit een relatie met huiselijk geweld, en ook met haar nieuwe partner Nick wordt ze hiermee
opnieuw geconfronteerd. Ook ten huize van Lucas rijzen er problemen, namelijk Sonja, de vrouw
van Lucas, wordt ziek. In deze roman, anders dan in de meeste romans, zien we hier bedrog in de
wereld van de twee hoofdpersonages. Je gaat volledig op in de leefwereld van zowel Ana als
Lucas, je voelt als het ware hun gevoelens van schaamte en schuldgevoel.
En toch is het geen zwaar boek. Daar zorgen de luchtige, vaak grappige, dialogen voor.
Het is een rollercoaster van emoties. Er zit vanalles in, zowel humor en verdriet als spanning en
romantiek. De pikante bedscènes horen bij dit verhaal over overspel, ze zijn niet platvloers, maar
mooi en opwindend weergegeven.
Een voelbare spanning door het hele boek, stuwt het verhaal naar de ontknoping, daar zorgt het
personage van de poppenspeler voor. Je voelt dat er meer aan de hand is, maar wat? Het blijft
spannend, een pageturner dus.
Verder houdt P.M. Pauwels er een beeldende en mooie schrijfstijl op na, met goed uitgewerkte en
boeiende personages die je meteen in het verhaal meevoeren.
Nooit gedacht dat een feelgoodroman me zo in spanning kon houden! Het was dan ook moeilijk om
het boek weg te leggen. Een echte aanrader dus!
Ik geef Hoor de stilte spreken dan ook graag 5 sterren.